Pimp je eigen naaisel

Een hele tijd geleden maakte ik een eenvoudig rokje voor O. Een rokje dat wat verloren op de strijkplank bleef liggen, wekenlang. In eerste instantie vond ik het wel een geslaagde combinatie, maar uiteindelijk bleek het ding bij geen enkel kledingstuk uit haar kast te passen. En bij nader inzien was het ook gewoon lelijk.

Toen mocht het kind mee op soldentocht en kocht ik dit bloesje. Allé, zìj nam het vast en liet het niet meer los. "Het sprong in mijn armen, mama!" klonk het. Als uw kinderen ook al uw eigen vocabularium overnemen, dan kunt ge toch niet nee zeggen? Zelfs niet als het een maat 140 is en uw sprietje slechts een 116 draagt.
En kijk, ook dit kledingstuk bleek bij niets uit haar kast te passen. Het viel zelfs het Lief op, die zuchtte: "Tja, dan zal je nòg een rokje voor haar moeten maken, hé."
Maar u ziet ook wel dat het hier wat stilletjes is. Niet dat we sippend van een cocktail aan de rand van het zwembad liggen te lummelen (I wish!). Nee, nee, hier wordt na het officiële werkgedeelte ook volop tijd achter de computer en de naaimachine doorgebracht. Tijd voor nòg een rokje had ik dus niet.

Maar dat rokje dat zo zielig op de strijkplank lag, bleek daar van kleur wel bij te passen. En zo tornde ik 300 cm stiksel los. Twee lijntjes van 150 cm. Verse paspel eraan, en hop! Een nieuwe outfit was geboren. Veel te groot, maar dat deert niet. Volgend jaar moeten wij ook nog kleren hebben.

Het staat haar, die kleuren.






En zie, ook ik kan gedrochten voortbrengen. Dat had u niet gedacht, hé?



Bloesje: Fred & Ginger
Schoenen: Beau10
Stof rok: De Strik