Met twee uren slaap op de teller piekte het nogal toen ik om 02.00u uit bed rolde, mijn kinders stiekem nog een kus gaf en in mijn auto stapte om de eerste trein in Calais te halen. Amper 04.30u lokale tijd en ik stond aan de overkant, klaar om die 500 miles die mij nog scheidden van mijn eerste bestemming aan te vatten.
Voor wie de hele aanloop naar deze reis (ondertussen ook al anderhalve maand geleden) heeft gemist, een korte schets:
De reis het ging hier naartoe (hier being een stukje van de Highlands en enkele dagen op Skye) en op de eerste dag hield ik halt bij Loch Lomond in het 'Loch Lomond & The Trossachs National Park'.
Ik had twee weken vrij tussen job A en job B. Het was exact 20 jaar geleden dat ik in dat deel van Schotland was geweest. Ik was toen twintig, mee op vakantie en absoluut nog niet zo zot van fotograferen als nu. Vandaar dat ik wellicht amper 2 rolletjes vol schoot, toen.
Naast fotograferen dat nu een doel op zich was, was ik ook benieuwd om te weten te komen hoe ik het nu zou ervaren, dezelfde plekken zien met andere ogen, met veel meer bagage, in meer winterse omstandigheden.
Het was de bedoeling om veel te kamperen en zo low budget mogelijk te gaan. Vijf dagen Dorset had ongeveer €500 gekost (transport + logies) en de bedoeling was om dat te evenaren voor 9 dagen Schotland. Dat was een beetje heel optimistisch, want met €200 voor de Eurotunnel en - uiteindelijk - 3000 kilometer op de teller ging het grootste deel van het budget al op aan transport.
Van de 8 nachten had ik er twee op voorhand vastgelegd via Airbnb, vooral met de bedoeling om de batterijen van alle fototoestellen en andere devices te kunnen opladen. De andere nachten ging ik wildkamperen of een camping zoeken. Dat was het plan, maar dat was een beetje buiten de wind gerekend.
Maar goed, en avant, tijd voor het verslag.
Dag 1 leverde aan het begin en aan het eind al meteen de nodige hindernissen. Een stuk afgesloten snelweg met bijbehorende (warrige, of het moet aan mijn hoofd gelegen hebben) omleiding om 05.00u ’s morgens stond alvast niet op mijn planning. Lang leve mevrouw de GPS en het richtingsgevoel van yours truly. Hindernis 1 was genomen en niets kon mij nog tegenhouden.
Ik reed vlot langs Oxford, naar Birmingham, Manchester en Lancaster, maar ik voelde de vermoeidheid toch al relatief snel. Ik stopte vaker dan ik van plan was, al was het maar om even mijn ogen te kunnen dichtdoen. Tegen 12 uur ’s middags was ik precies al drie dagen onderweg. Maar ook vermoeidheid passeert als je het einddoel nadert en nadat ik de ring van Glasgow goed had verteerd zat ik ein-de-lijk op dé A82, de weg die ik de volgende dagen zou volgen.
De eerste stop op die A82 was Luss, een dorpje aan de oever van Loch Lomond en op zondag een toeristische trekpleister eerste klas. Ik had in elk geval niet gerekend op de horde toeristen die het kleine dorpje overspoelden. Aye, ik was er een van, maar wat een invasie! Was het de zon die iedereen naar buiten lokte of kwamen ze ook voor het St. Kessog’s cross?
Het had me eigenlijk niet mogen verbazen. Luss is al 1500 jaar een bedevaartsoord. Sint Kessog was een Ierse missionaris die in de zesde eeuw het christendom naar deze streek bracht en een klooster stichtte in Inchtavannach. Het kruis in Luss is een Keltisch kruis met typische christelijke symbolen. Op het kerkhof was het maar al te duidelijk dat ik Schotland was.
Maar ook zonder het voornemen van een bedevaart is Luss een fijn dorpje. Na een wandeling langs het kerkje, de oever van Loch Lomond, de pier, en het dorp reed ik naar de volgende halte.
An Ceann Mòr viewpoint, ook gekend als de Inveruglas Pyramid, is een uitkijktoren die werd gebouwd in het kader van het Scottish Scenic Routes project. Het is een van de vier ‘architectural installations' in het nationale park van Loch Lomond & The Trossachs.
De piramide staat op een schiereiland en kijkt uit over Loch Lomond, het grootste zoetwatermeer van de UK. Sommige mensen vinden het blijkbaar een smet op het landschap, terwijl het net de bedoeling heeft om de aandacht te vestigen op de overweldigende natuur. Het is knap gebouwd en je hebt er inderdaad een mooi zicht (al dan niet met toeristische boot).
Even verderop de A82 stop ik bij de Falls of Falloch. Het is maar een korte wandeling van de parking tot de waterval en - ik heb geluk - hier is amper iemand. Het hele stuk verbindt de ene kleine waterval met de andere, maar dé waterval was toch wel de moeite om even voor uit te stappen. Je loopt een stukje in een kooi, van waar je een goed zicht hebt op de waterval en de pool. Op het einde van de 'kooi' vind je ook een stukje uit een gedicht van Dorothy Wordsworth (inderdaad zus van, voor de fans).
Bij Tyndrum ruilde ik de A82 voor de A85, maar het vooruitzicht van het weerzien met een oude herinnering was deze detour meer dan waard en zelfs zonder oude herinneringen is even afwijken naar Kilchurn een aanrader. Het is niet voor niets een van de meest gefotografeerde kastelen van Schotland.
De rit naar Loch Awe mocht er gelukkig ook zijn. Geen weidse vergezichten, maar wel een mooi wolkenspel dat iemand met extreme vermoeidheid toch nog kon laten genieten. Of het moet de adrenaline zijn geweest die mij zo in bewondering liet staan voor de combinatie bossen+bergen+wolken+zon.
Laat je niet verleiden door de zonnige foto van hierboven. Wat ik na een paar uur al door had is dat het Schotse weer nooit is wat het lijkt. Binnen de tien minuten kan alles omslaan en met nog maar een klein uur daglicht in het verschiet zag Kilchurn er eerder dreigend uit dan idyllisch.
De ruïne kon ik niet bezoeken (veel toeristische plaatsen zijn pas opnieuw toegankelijk na Pasen), maar niet getreurd, mijn 20 jaar oude herinneringen deden het nog perfect. Toen voeren we met een bootje naar het kasteel op een stralende zomerdag. Nu stapte ik door de motregen en de snel vallende duisternis naar wat nog overblijft van wat once the stronghold van de Campbells van Glenorchy was. Gelukkig (ik ben niet al te consequent als het aankomt op aanvaarden van ander toeristisch gezelschap, ik weet het) waren er hier nog een paar mensen, want verlaten en dreigend was wel het minste wat je over deze plek kon zeggen.
Ik was zo moe dat ik het niet zag zitten om bij Kilchurn Castle te kamperen. Ik ging vast geen oog dichtgedaan hebben van het idee dat iemand (of iets) naast mijn tent ging staan. Om het met de woorden van Neil Gaiman in American Gods te zeggen:
I'm afraid of people in the dark.'
En dus reed ik de hele vallei terug af in de hoop iets meer geschikt te vinden om mijn tent op te slaan. Die plek vond ik niet en ik bekeek mijn opties. Ofwel sliep ik in de auto in Tyndrum, ofwel reed ik door naar Kinlochleven waar ik een campsite had gecontacteerd waar ik op dag 2 zou slapen. Alleen lag Kinlochleven op een uur rijden en moest ik de hele vallei van Glencoe af, iets wat ik op dag 2 had willen doen en niét in het donker. Twee uur slaap en 16 uur onderweg deed mij kiezen voor de optie die het meeste slaap zou genereren. Kinlochleven. Nog even tandenbijten, dus.
Ik zag niets van Glencoe, want het was eng en dreigend en werkelijk pikdonker en op sommige stukken rijden ze daar gemakkelijk 100 per uur. Het was concentreren en volhouden. En toen was er een file en reed ik voorbij twee verwrongen auto’s, elk aan een kant van de weg in de gracht. En ik besefte dat ik dat had kunnen zijn, met mijn vermoeide hoofd, mijn pijnlijke ogen, mijn slappe concentratie en het gepieker over een slaapplek. De rest van de rit foeterde ik een beetje op mezelf, om mijn gekke plannen en om wat er allemaal had kunnen gebeuren. In Kinlochleven werd ik vriendelijk onthaald en koos ik voor het gemak voor een cabin in plaats van voor mijn tent. Dat had ik wel verdiend. Ook al was het basic, ik had een bed en een dak en dat was alles wat ik wilde. Hindernis 2 was ook genomen met - voor mij - aangename gevolgen op dag 2. Of hoe aangepaste plannen precies altijd beter uitdraaien dan aanvankelijk gedacht. Maar dat is weer een ander verhaal!
Meer weten?
Luss & Loch Lomond
· https://www.visitscotland.com/info/towns-villages/luss-p235041
· http://www.lochlomond-trossachs.org
· https://www.visitscotland.com/see-do/landscapes-nature/national-parks-gardens/loch-lomond-trossachs/
An Cean Mòr
· http://www.lochlomond-trossachs.org/things-to-see/scenic-routes-viewpoints/an-ceann-mor-inveruglas/
Falls of Falloch
· https://www.walkhighlands.co.uk/lochlomond/falls-of-falloch.shtml
· https://www.visitscotland.com/info/towns-villages/falls-of-falloch-p662871
· http://www.lochlomond-trossachs.org/things-to-see/scenic-routes-viewpoints/woven-sound-falls-of-falloch/
Kilchurn
· https://www.visitscotland.com/info/see-do/kilchurn-castle-p859451
· http://www.undiscoveredscotland.co.uk/lochawe/kilchurncastle/
· https://www.historicenvironment.scot/visit-a-place/places/kilchurn-castle/
Zalig!
BeantwoordenVerwijderenHey
BeantwoordenVerwijderenNice and interesting information and informative too. Thanks for sharing.
Motor Insurance Quote