Mannenzaak

Na twee rokjes voor Dochter, zaten de mannen hier ten huize al danig op hun honger. Het Lief had al eens voorzichtig gepolst of ik ook eens iets voor hem kon maken. Een iPodzakske, dat zag hij wel zitten. Hij had het al helemaal in zijn hoofd. Zijn testosteron had nog net voldoende weerwerk kunnen bieden of hij had al een patroontje getekend. En dus flanste ik op een avond nonchalant een iPodzakske in elkaar. Met een zelfgemaakt biais. Dat ging - ik zou zeggen: natuurlijk - niet allemaal van een leien dakje. Toen ik eraan begon was het Lief niet thuis. De iPod dus ook niet, dat spreekt. Op tinternet gezocht naar de afmetingen van dat ding. Gemeten, geknipt en gestikt. Tot het Lief thuiskwam en vond dat het toch wel aan de kleine kant was. En toch eigenlijk, misschien, een beetje niet helemaal was zoals hij wou. Hm. Dus maakte ik - volgens zijn patroon - een nieuw zakske. Ik diepte mijn eigen Nano'tje uit de kast, laadde het vol met Kapitein Winokio en de luisterverhalen van het Geluidshuis en maakte van dat eerste ontwerp een zakske voor de Nano. En gaf het vervolgens aan Zoon. Die wel content was.


Voor de volledigheid: aan dat zakske van het Lief moeten nog drukknopen komen, maar wegens 'geen drukknopentang in huis' en 'feest in het verschiet' heb ik dat maar uitgesteld tot een latere datum.