Het was, het is en het komt

Dochter werd vijf vandaag, maar als je jarig bent op 1 juli is dat soms al wat moeilijker te vieren. Geen school, grootouders op vakantie, met wat pech je vrienden ook... En dus vierden we haar verjaardag in afleveringen. Zondag thuis, maandag op school, woensdag met de vriendjes van de klas en vandaag bij vriendjes op verplaatsing.

Ze wou cakejes. Vooral véél cakejes. Ik kocht een pak van 200 vormpjes en ze vroeg zich hardop af of dat wel voldoende zou zijn. It was.



Ze kreeg een lading roze cadeaus, maar het hoogtepunt was het nieuwe keukentje ter vervanging van een oud plastic rommelmarktding dat het Lief ooit eens in een kwade bui de vernieling had ingetrapt (wat serieus indruk had gemaakt en waar hij nog tot het einde van zijn dagen aan zal herinnerd worden). Aan dat keukentje mag vooralsnog niemand komen. Wat ik niet verwacht had van een vijfjarige en wat hier al tot de nodige discussies heeft geleid. Helaas.


Maar gelukkig is het ook mooi weer en dan leeft een mens zo goed als buiten. Een beetje dat zuiderse sfeertje proberen op te wekken met een pastis, taboulé en vooral véél water in de buurt. Tien keer per dag die zwembroek aan en uit. Natte voeten op uw pasgedweilde vloer en elke avond een wasmachine vol handdoeken en bezweette kleertjes. Maar dat is uiteraard niets bij de uren waterpret en de bijbehorende kindervreugd die dit weer met zich meebrengt. De vakantie kon niet beter starten.

Morgen beleven we weer wat minder leuke dingen. Dan moet Dochter onder de scanner voor een checkup van haar neus die vorige week nogal onzacht in aanraking kwam met een speeltuig op school.

En o ja, de give-away loopt morgenmiddag ten einde. Ik wou de jarige vandaag de gelukkigen laten trekken, maar na 7 uur buitenspelen en 3 uur autorijden was de fut er precies toch wat uit.