Ik ga op reis en ik neem mee...

Pulp! Yes! Een boek dat mij niet van mijn sokken zal blazen, noch voor enige intellectuele hoogstandjes zal zorgen. Maar allé, op de momenten waarop ik niet achter mijn kroost zal aanhollen of hen boven water hoef te houden in het zwembad, hoop ik toch een boek te kunnen uitlezen. Ook al is het à rato van 2 pagina's per uur. Daarom, en geheel daarom heb ik mij in die boekenwinkel zonder naam voor de luttele som van twee eurotses het boek "Van min negen naar plus een!" aangeschaft, van niemand minder dan Jools Oliver. Wenkbrauwgefrons is toegelaten. Zowel over het boek als over de auteur. Die is in de Vlaanders wellicht beter bekend als mevrouw Jamie Oliver. Ik las er ooit een stukje uit in een of ander vrouwenblad en vond dat toen wel ok. Toen, zijnde zowat 5 jaar geleden, toen de zwangerschapshormonen mijn lijf nog in overvloed bevolkten.

Dus. Voor 't zelfde geld ben ik volledig afgekickt van die zwangerschaps- en babyverhalen, wat me eigenlijk niet zou verbazen. Met andere woorden: het kan goed zijn dat ik het een hoop gezwets vind. But even if, dan hoop ik dat het me toch enige tijd van het kindergekweel zal houden, ook al is dat wellicht ijdele hoop en zal die 'enige tijd' wellicht vlotjes uit te drukken zijn in seconden. "Ssstt, mama leest!" + bijbehorende blik should do the trick. I hope.

Anyhow, ik kijk écht uit naar de vakantie, mocht dit ondertussen niet duidelijk zijn geworden.
De Arty family meets de Sporty family. Benieuwd wat dat gaat geven.


P.S. En voor degenen die zich afvragen waarom ik er steevast Engelse tussenwerpsels en idiomen tussengooi: omdat dat als taalkundige gewoon altijd eerst in me opkomt en ik soms zelfs geen Nederlands equivalent kan bedenken. Beetje overdreven, maar you get the gist. (Opzoeken wat dat betekent is niet verboden.)