De fotosjoet

Ze keek er al maanden naar uit. Wat zeg ik? We keken er allebei al maanden naar uit. Zij, omdat ze gekapt en geschminkt zou worden. Ik, omdat ik benieuwd was naar haar creaties, én omdat de fotografe van dienst - hoe zou ik het noemen - hartverwarmende foto's neemt.

Om niet al te vroeg uit ons bed te moeten rollen - alhoewel, gebeurt dat niet elke dag? - brachten we de nacht bij vriendin N. in Antwerpen door. Welgeteld 500 meter van de loft waar 'de sjoet' zou doorgaan. Ideaal, toch? Inderdaad, ware het niet dat we op vrijdagavond in de file stonden en bijgevolg 2,5 uur over 55 kilometer deden. En ware het niet dat N. en ik die avond, zalig kletsend, maar op een nuchtere maag, een fles champagne soldaat maakten. Een korte nacht + een houten kop zorgden ervoor dat ik me geradbraakt voelde. En er misschien ook wel zo uitzag, dat kan ook.

Maar ik overleefde en de shoot was cool. Dochter mocht drie tenue'tjes aan, ze werd geschminkt en er werd volop gefruld aan haar haar. Precies zoals ze zich had voorgesteld. Het was fijn, de uren vlogen om. Er waren kindertjes, ouders, werkende mensen en daartussen een zee aan kleurrijke kleertjes, accessoires, schoenen, haartoestanden en speelgoed.

Merci, Vicky en Barbara! Het was een dag die ons nog lang zal bijblijven!





Alle kleertjes kan je bewonderen (en kopen) op Petit Bazaar en De Vitrine.