't Moet niet altijd voor uw eigen zijn

maandag 29 november 2010


Ik naaide deze week volop voor een ander. Meerdere anderen zelfs. Voor swaps die ik veel te lang had laten liggen. De post bracht vele mooie dingen en mijn enveloppen bleven leeg. Toen swap nummer 3 zich aandiende moest er gehandeld worden, want voor ik mezelf toesta deze fantastisch mooie prent van Mus een plekje te geven, moesten eerst zij en zij tevreden worden gesteld.

Niet echt child/smosproof, u weze gewaarschuwd!

placemats

zsazsa broche

placemats

11 opmerkingen:

  1. hoe leuk jom, jij hebt toch echt wel "het oog" om te zien met welke stofjes je wat kan maken! Ik kwijl trouwens nog altijd een beetje bij het aanschouwen van jou labeltjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. vol verwachting klopt mijn hart ....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo schoon seg!
    Hoe doe je het toch steeds?! ;)
    Waar heb je trouwens je labeltjes laten maken? Ik wil dat ooit ook wel eens.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ahhh, het bovenste stofje ken ik! ;-)
    Mooimooimooi al die dingen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Saar, de labels liet ik maken bij Lovely Labels. Het zijn strijklabels en daar ben ik niet echt fan van, maar ze benaderden het dichtst het ontwerp dat ik in mijn hoofd had.
    De volgende keer worden het toch innaailabels. Deze voelen zo 'plastiekerig' aan.
    Kom je volgende week? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als het buikbeest zich wat koest houdt staat ijverige wijvigheid in ieder geval op de planning. :) Misschien kan ik er nog wat aan mijn suikerboontoestanden werken...
    En nja, ik wil liever ook geen strijklabels. Enig idee waar ze die innaailabels dan hebben?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier vind je wat suggesties:
    http://oontje.blogspot.com/2010/06/label.html
    En dan hoop ik dat dat buikbeest je eens een avondje ijverig laat wijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oooh, we wachting vol spanning hier ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @ Effie en Lies: het is pas vandaag op de post geraakt. Nog even geduld, dus.

    BeantwoordenVerwijderen