Beladen met een volle boekentas en geflankeerd door een trouwe garde, zijnde broer en zus, schuifelde hij de poort door.
Wel, eigenlijk schuifelde hij enkel in mijn gedachten. In mijn hoofd draaide hij zich om, rende terug, vloog om mijn nek voor een laatste knuffel. In mijn hoofd kneep hij nog eens in mijn hand en zag ik in zijn ooghoek een traantje opwellen. In werkelijkheid gaf hij geen krimp. Hij was in goede handen. Het voelde vertrouwd. Zij waren er om een oogje in het zeil te houden. Om hem gerust te stellen als hij verloren liep op de speelplaats. Om hem te troosten als hij tegen de ruwe klinkers knalde. Om te helpen met boterhammen en soep. Om hem in te stoppen na het eten. Ik zei mezelf dat ik er gerust in was. Het was niet zo.
Mijn kleine vent, nu word je groot. Vanaf nu krijg je nòg meer invloeden van buitenaf te verwerken, moet je met nòg meer mensen rekening houden. Haal er al het goede uit wat kan krijgen, en probeer je afzijdig te houden van het negatieve. Je bent nu zo'n klein, zonnig, gruwelijk charmant aapje. Kon je altijd maar zo blijven.
En hier moesten we nog even oefenen om de schooltas open te krijgen:
En hoe zat dat bij uw jongste? Blijft die ook voor eeuwig en altijd uw 'kleintje'?
Oh snif zeg, uw kleintje... Maar eigenlijk is het toch ook heel erg plezant he, die schoolgangertjes!
BeantwoordenVerwijderenabsoluut geen ervaring op vlak van klein mannen, maar zo'n mooie schoolganger in huis hebben kan toch niet erg zijn, lijkt mij!
BeantwoordenVerwijderenOnze jongste mocht in principe vandaag ook naar school, maar we hebben het bewust nog even uitgesteld tot na de paasvakantie. Hij lijkt nog zo klein om al naar school te gaan, maar misschien dat dat ook gewoon is omdat de broers al zo groot zijn. Of omdat hij ook gewoon voor eeuwig en altijd ons 'kleintje' zal blijven ;-).
BeantwoordenVerwijderenHopelijk is de schooldag meegevallen, zijn boekentas is in ieder geval super (ik twijfel al lang tussen het oude boekentasje van broers of een nieuwe gele van bakker. Goeie smaak dus! ;-) )
Bij ons ging nummer 3 vandaag ook voor het eerst naar school en het ging precies zoals bij jou. Ze liep rechtstreeks naar de klas, stormde naar binnen, en zette zich aan het spelen. Geen tranen, alleen maar enthousiasme.
BeantwoordenVerwijderenMaar ze mag dan de jongste niet zijn, ook zij is 'mijn kleintje'.
Wat een leuke schooltas heeft de kleinste :-) Hij krijgt vast een leuke schooltijd.
BeantwoordenVerwijderenOnze oudsten zijn net naar school, de jongste is bijna een jaar. Gelukkig ben ik nog niet alleen thuis ;-)
Hij ziet er nochtans helemaal klaar uit om naar school te gaan, helemaal hip! :-) Sterkte Lies
BeantwoordenVerwijderenOh al die kleintjes die vandaag een beetje groter worden. Hij ziet er zo schattig uit, uw kleintje.
BeantwoordenVerwijderenAls het een troost kan zijn: het is leuk om zo een klein kleutertje in huis te hebben. Nu pas veranderen ze hard...vooral op taalgebied. En dat is lach.en!
Maar eigenlijk blijft mijn kleintje ook nog steeds mijn babietje hoor.
Oh ja hoor, voorlopig is mijn twee-jarige ook nog steeds mijn klein babietje... al zal ik in april verschieten hoe groot ze wel is :)
BeantwoordenVerwijderenEn was hij even enthousiast en blij NA zijn eerste schooldag?
@ Miestaflet: ja, hoor! Hij begon onmiddellijk te vertellen en de juf zei dat hij ook zelf veel verteld had. Hij voelde zich duidelijk op zijn gemak.
BeantwoordenVerwijderenMoelijk hè, dat kleine beetje loslaten. Maar met zo'n coole boekentas kan er niet veel mislopen :) Dochterlief heeft hier dezelfde knalgele Bakker-boekentas, en opvallen, dat doet ze nu meer dan ooit!
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk mocht onze jongste vandaag ook beginnen maar hij weigert nog steevast elke blik op WC/potje/...en de school interesseert hem niet. Misschien binnen een maandje, of2, of3, ...?
Ik vergeet steeds hoe klein die beginnertjes nog zijn, tot ik na een vakantie weer een nieuwe lading zie starten. Zijn die van mij ook ooit zo klein geweest?
BeantwoordenVerwijderenik ben 6 jaar (volgend jaar 1e leerjaar) na mijn laatste 'kleintje' gewoon nog eens opnieuw begonnen!
k
Ik zag Alba vandaag ook voor 't eerst naar school gaan, en buiten dat ik 't fantastisch vond dat zij 't fantastisch vond deed 't me gelijk niks.
BeantwoordenVerwijderenOver een paar weken haar eerste optreden opschool, dan ga 'k echt moeten slikken...
Oh, ik heb de ganse dag aan hem gedacht. Dat groot mannetje, ik zal hem missen 's morgens.
BeantwoordenVerwijderenHij ziet er helemaal klaar uit!
BeantwoordenVerwijderenEn ja hoor, mijn KleineMan blijft ook mijn klein ventje, alhoewel hij er mij dikwijls aan herinnert dat hij ook al "gloot" is (en er dan heel lief aan toevoegt, dat hij toch nog wel een beetje moet groeien)
Zelfs onze grote man, blijft een klein mannetje. Hij begint in maart met school, maar ik wil eigenlijk helemaal niet... het einde van een tijdperk... al weet ik dat hij het goed zal stellen daar. Toch...
BeantwoordenVerwijderenKon je toch soms maar eens op pauze duwen he...
op naar nummer vier dan maar?
BeantwoordenVerwijderenZo lief een baaske dat dat is he! Hij wordt de ster jong, van de klas!
BeantwoordenVerwijderenOh ik begrijp dat nu al zo goed. Over (nog maar) een jaartje is het zover voor Thor, ik kan 't mij niet eens voorstellen. Dat kleine knuffelbeest met een boekentas? Ik slik al maar een eerste krop weg!
BeantwoordenVerwijderen@ bregje: ik vrees dat dat er niet meer inzit. Mijn moederlijke hormonen zijn gekalmeerd als het over zwanger zijn gaat.
BeantwoordenVerwijderen@ Janina: hij hing gelijk al van de eerste dag de clown uit, dus wat 'de ster van de klas' worden betreft, zit hij al op de goeie weg :)
Ik heb er maar eentje, dus dat blijft altijd mijn liefste kleintje (dat'm het maar goed tussen z'n oren knoopt, ja ;-)).
BeantwoordenVerwijderenWat mooi geschreven! En wat een emoties dat dat bij de moekes losmaakt!
BeantwoordenVerwijderenEloleoke, ik heb dat ook moeilijk met de jongste. Welke is dat nu ;-)
Ze blijven allebei mijn babietjes en ze kruipen graag nog eens op schoot om te knuffelen. Heerlijk!!
*Slik*
BeantwoordenVerwijderenDe tranen rollen hier gewoon over mijn wangen, bij het lezen van jou verhaaltje hier!!!
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar!!! En wat kan jij dat toch zo mooi neerschrijven!!!!
En oh ja, mijn kleine meid (van bijna 3, IS nog altijd 2!) blijft nog lang mijn lief babytje!!
Maar toch moet ik eerlijk blijven met mezelf en toegeven: ze wordt groot!!
Tja, de jongste. Ik heb er twee van, van die jongsten en ze gingen vorige week samen naar school. Dus ik heb ook geen kleintjes meer thuis. Maar in Holland gaan ze met vier naar school. Maar toch zijn het nog mijn kleintjes.
BeantwoordenVerwijderensnif snif ik moet nu al wenen aan de gedachte dat mijn baby in september naar school moet. Ik ga hem gewoon nooit daarnaartoe sturen en leer hem nooit op een potje te gaan, ik blijf zijn babywoorden herhalen zodat hij nooit echt zal kunnen spreken, mijn arme kleine baby, nee, die van mij wordt zeker nooit groot!
BeantwoordenVerwijderenJep!
BeantwoordenVerwijderenSlik, snif, snotter!
BeantwoordenVerwijderenJouw tekstje doet me opeens beseffen dat mijn kleintje ook zo groot wordt. Hij gaat al sinds september naar school. En het gaat zo snel.
Wees gerust, die eerste ik-geef-geen-krimp-houding verandert na een paar dagen. Althans bij ons toch, dan wou hij van geen wijken weten. Nu is hij dat al lang vergeten en staat hij stoer te wachten op de juf. De juf, zijn alles... maar 'k ben toch blij dat hij in goede handen is.
Nog eens: slik.
Onze jongste groeit me ondertussen al boven 't hoofd maar hij is nog altijd "het kleintje":-), ik vrees dat dat voor altijd zo blijft.
BeantwoordenVerwijderenje zegt heel mooi wat ik voelde 2 maanden geleden... maar hij blijft toch lekker nog een beetje klein, nu.
BeantwoordenVerwijderenMijn oudsten, Lancelot, is 5,5 en vroeg vorige zomer waarom ik tranen in mijn ogen kreeg bij het einde van het schooljaar. Ik zei dat het trieste tranen waren omdat alles zo snel gaat, maar tevens blijde tranen omdat het zo goed gaat. En eigenlijk voelt de eerste schooldag net zo aan... :-)
ik heb gelukkig nog een baby (hoewel, eens ze stappen, telt die benaming niet meer zeker), maar toen in november mijn peuter kleuter werd, moest ik toch ook slikken. En het is geweldig om te zien hoe ze nu zelf vriendjes kiezen, dingen beleven waar mama niets van af weet, om dan 's avonds de lippen stijf op elkaar te houden als mama iets vraagt. Maar gelukkig is er hier de grotere neef en de buurkindjes die mee waken. Pff... en binnen 14 maand is de volgende (en laatste?) aan de beurt...
BeantwoordenVerwijderenMag ik nu eens iets stoms vragen? Dat boekentasje, kan je dat op je rug hangen?
BeantwoordenVerwijderen@ k: Nee, helaas. Het heeft enkel een schouderlint.
BeantwoordenVerwijderen