Na het produceren van dit testding (dat prompt door de dochter werd goedgekeurd en aangeslaan), was ik klaar voor het echte werk. Het is te zeggen, in plaats van zomaar mijn ding te doen, dacht ik even na en gebruikte als basis de ritstasjeshandleiding - weliswaar met andere maten.
Nu weet het kleinste kind dat een katoentje aan de binnenkant van uw toilettas niet echt ideaal is. Zeker niet als ge het in de genen hebt dat, bij aankomst op uw bestemming, uw douchegel overal zit, behalve dan aan de binnenkant van uw fles. Nee, ik heb dat niet voor. Tuurlijk niet. Anderen, daarentegen...
Om dergelijk geknoei een beetje deftig op te vangen, verknipte ik een nylon rugzakje, wat me de perfecte voering opleverde. Ik stikte de voering met elvendertig lijnen vast aan de buitenstof. Op die manier blijft deze perfect zitten. U ziet dat niet, zegt u? Ah, nee! Aangezien ik niet van plan was om mijn schoon Kokka stofje te bezoedelen met contrasterende draad all over, gebruikte ik gewoon nylondraad. Die had ik nog liggen van hier, u weet wel.
Eigenlijk, feitelijk kwam dat net zeer goed uit. Mijn twee kleinste monsters waren er namelijk in geslaagd om mijn (moeders) naaimachine van de tafel te trekken. Het beestje overleefde de klap, maar het spoelopwindding was afgebroken. En had ik toch wel net een spoelleke vol nylondraad, zeker!
Zo, nu ben ik helemaal klaar om dé perfecte toilettas voor mezelf te maken.