De kroon van Oon

Drie. Zijn eerste échte verjaardag. Bewust. Al weken leefde hij ernaar toe en verkondigde tegen al wie het horen wilde: "Ik ben nu zo jaar (krampachtig drie vingers recht in de juiste richting plooiend), dus nu ben ik al groot." Om het volgende moment doodleuk te beweren: "Ik ben wel nog een kleintje, hé!" Als je drie bent, ben je al groot, maar ook nog klein. Al naargelang het uitkomt. Onze driejarige is vooral een mamakindje, een borstverslaafde, een grappige clown, een vlotte prater en -helaas - nog af en toe een nachtbraker.

Omdat het Lief het hele weekend moest werken, zaten we zaterdagochtend om 7 uur al aan de taart. Inclusief kaarsen, kroon, liedjes en het obligate hoera-geroep.



De kroon is dezelfde als die van vorig jaar. Met een nieuw cijfer, uiteraard. Ik hou wel van wat continuïteit, dus deze vilten kroon gaat als het van mij afhangt nog jaren mee.



Mocht u ook zin hebben in dit simpel vilten exemplaar, dan kunt u het patroon - van een oud, kartonnen kroontje - hier downloaden. Uitknippen, een lint maken met een elastiek erin en vervolgens versieren naar eigen godsvrucht en vermogen. Kijk hier eens, of hier. Schoon exemplaren.

Om wat tegengewicht te bieden aan een weekend vol taart, een glaasje gezond:



twee