In 36 uur kan je veel doen. Kijken hoe laat uw trein vertrekt, bijvoorbeeld. Of welke metrolijn je moet nemen om tot aan het hotel te geraken. En dan blijft er nog wel wat tijd over om toch een klein beetje te plannen.
Op dag 1 deden we aan sightseeing met het kind dat vooral de bekende momumenten wilde zien. De Big Ben, Westminster, The London Eye, Tower Bridge, Tower Hill, Covent Garden... hij had het in zijn hoofd. Afgezien van het metroritje naar het hotel deden we alles te voet. In een ruwe schatting klokten we af op 15 kilometer. Niet moeilijk als je alles dubbel doet. De Big Ben moet je zien bij klaarlichte dag én ook nog eens als het donker is. Idem voor Picadilly Circus. Ons hotel (The Trafalgar Hilton op Trafalgar Square, een absolute aanrader) lag tussen die twee bezienswaardigheden in. Het kind dat stappen verafschuwt, stapte gezwind twee keer vijf kilometer om twee keer hetzelfde te gaan bekijken.
Veel rust was mij niet gegund. Winkelen of een terrasje doen is uitgesloten met een 9-jarige. Vooruit! Kom, mama! Yours truly shoot in de vlucht wat kiekjes. Veelal van wat zich boven haar hoofd afspeelde.
Het kind had the time of his life. Half uitgeteld begon ik aan dag 2. Nog bekomend van duizend vragen.
Waarom rijden er zoveel bussen in Londen?
Waarom hebben die bussen niet allemaal een opening achteraan?
Waarom gaan die deuren van die taxi's zo raar open?
Waarom zijn hier zoveel Chinezen/Japanners?
Waarom heeft iedereen hier een iPhone?
Waarom hangt hier nog vanalles van de Olympische Spelen?
Waarom rijden ze hier links?
Waarom zijn de musea hier gratis?
Waarom moet je dan wel zoveel betalen om de Tower te bezoeken?
Waar zijn we nu, mama?
Wanneer moeten we van de metro?
Waarom eten ze frieten bij de pasta?
Waarom staan al die mannen met een biertje op straat?
Waarom eten die kinderen chips bij hun boterhammen?
Ga je dat bordje eens lezen, mama?
En dat hier ook?
En wat staat hier?
Wat zegt die mevrouw?
Ik werd moe van mijn eigen te horen babbelen, nog meer dan van het stappen. Ook al babbelend kon ik hem niet bijhouden. Het kind zag steeds iets nieuws dat steeds weer onleesbaar bleek. Volgend jaar: taalkamp Engels. Voilà!
Wat het kind super vond?
Een reclamepaneel inkleuren in Covent Garden.
Op de iPad spelen in de Mac shop.
Proeven doen in het Science Museum (de moeite voor kleine en grote ontdekkers!).
Dino's en andere skeletten kijken in het Natural History Museum (lang leven de Fast Track geboekte gratis ticketten).
En met de metro rijden. Uiteraard.
Wat ik zelf fantastisch vond naast het allerzaligste hotel en dito badkamer en de kriebelsessie op zondagochtend? Dat was dit. Een kleine openluchttentoonstelling van Tom Stoddard. Zo aangrijpend dat ik er mijn kind door uit het oog verloor. Voor een minuutje of zo. Dat ene, loodzware moment van paniek... Maar kom, all's well that ends well.
Tip: Voor de dinotentoonstelling in het Natural History Museum kan je online gratis fast track tickets boeken, waarmee je dus niet hoeft te queuen. Een aanrader!
Zo fijn om lezen dat jullie er beiden van genoten hebben!
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Veeeeertje
Super zeg!! Ik heb ook al beloofd (vooral aan mezelf) om met de dochters naar daar te trekken als ze 14, 15, 16 zijn ongeveer :-) Kijk er NU al naar uit!
BeantwoordenVerwijderensuper, zo wat quality time met de zoon :)
BeantwoordenVerwijderenKlinkt helemaal geweldig! Ga ik ook doen met mijn kids als ze wat ouder zijn...
BeantwoordenVerwijderenZo tof, pure moeder-zoon-quality time! Ik hoop dat ook met Lilith te kunnen doen later.
BeantwoordenVerwijderenBlij dat jullie er geraakt zijn! Schoon relaas.
BeantwoordenVerwijderenIk wou heel even dat ik je dochter was! (Behalve wanner je het hebt over taalkamp Engels.)
BeantwoordenVerwijderenleuk! ik mocht met mijn oma toen ik 11 was. mogen mijn dochters ook best, maar ik ga mooi zelf ook met ze!
BeantwoordenVerwijderenHoe leuk om te lezen... ben blij voor jullie!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk! Vorig jaar was ik met oudste zoon naar Barcelona. Jongste heeft aangegeven voor zijn twaalfde verjaardag (waarvoor dit grote cadeau is bestemd) naar London te willen. Voorpret dus!
BeantwoordenVerwijderenWaw, dit komt ook op mijn verlanglijstje om met mijn nageslacht te doen. Nu eerst nog wat groeien ...
BeantwoordenVerwijderenMooi!
BeantwoordenVerwijderenFijn om te horen dat je zo'n enthousiaste 9-jarige overleefd hebt! Zo te horen was het een super weekend :) daar zal hij nog jaren van spreken!
BeantwoordenVerwijderenFantastisch dat je dit met je zoon doet. Dit zijn onvergetelijke momenten...
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben duidelijk genoten :-) Fijn!
BeantwoordenVerwijderenWow wat hebben jullie veel gedaan zeg! Mooie foto's ook. Londen staat nog op ons 'verlanglijstje' maar met een bijna niet te stillen honger naar Parijs schieten alle andere prachtige steden er nog wel eens bij in :)
BeantwoordenVerwijderenWij zijn ook net (gisterenavond) terug van londen...
BeantwoordenVerwijderen4 dagen kilometers gestapt en "getubed"... Superleuk maar ooooh zo vermoeiend !
Amai, wat een fijne belevenis voor zo'n 9-jarige seg! Super ook dat jullie dat met z'n tweetjes konden doen.
BeantwoordenVerwijderenMet zijn gat in de boter jom, die zoon!
Awel, die twee dagen toch, ja.
VerwijderenIk heb ze alledrie veel te hard verwaarloosd, de afgelopen maanden. Dus het was zeker welgekomen, die exclusieve aandacht.