De ontdekking van een eigen stijl.

"Die grote van u, mag die niet meer op de blog?" komt mij zo familiegewijs ter ore. Die grote, ja, die viel de laatste maanden wel uit de boot als het op handgemaakte dingen aankwam. Dat komt voor een stuk omdat 1. mijn tijd beperkt is, 2. het kind ruim voorzien is van kleren en 3. hij een eigen stijl nastreeft, die daarom niet altijd aansluit met wat er in mijn stoffenkast te vinden is. Ik maal daar niet om, want de stijl waar hij zich goed in voelt, die weet mij uitermate te bekoren.

De zoon van bijna 10 voelt zich namelijk opperbest in meer 'klassieke' kleren. Een strakke jeans, een hemd, een cardigan. Hij plukt de mooiste en kleurrijkste combinaties uit zijn kast. Kleurrijk, maar stijlvol.
En die ooit zo geliefde drukke Scandinavische prints... Als je bijna 10 bent is dat nog wel ok. Voor een pyjama dan.

Deze combinatie koos ik voor hem, compleet overdonderd door dat truitje van FUB. "Papier is gewillig," zei mijn vader altijd. Vaak had hij gelijk, want op papier zien sommige dingen er beter uit dan in het echt. Deze keer ging die vlieger niet op. Toen ik het truitje in handen had, voelde dat precies zoals ik me had voorgesteld. Wollig, zacht, licht en uiterst comfortabel. Precies zoals de perfecte trui hoort te zijn.

♥♥♥ voor zonen die zichzelf blijven en niet meedoen met de groep ♥♥♥
★★

Trui FUB ★ T-shirt Marcel de Bruxelles ★ Jeans Mini Rodinialles bij Goldfish