Enkele maanden geleden kreeg ik deze stof onder ogen en besliste: dat wordt een hemd voor de zoon. Zo gaat dat hier, namelijk. Bevliegingen en ideeën stuiteren hier als een kangoeroe op speed alle kanten uit. Ik liet dat, samen met de lichtblauwe variant en een resem andere Liberty's, overvliegen uit Amerika, omdat dat hier precies nergens in alle kleurschakeringen te krijgen was. De lichtblauwe variant werd verwerkt tot een groot deken voor mijn moeder, de rode tot, zo u kunt zien, een bloesje voor de dochter. Het is echter wederom het Apple hemd en wederom hoop ik dat de zoon er toch ook nog ingroeit, ooit.

Enfin, het ding geraakte in elkaar, al vroeg dat ook weer een aantal maanden. Ik ben de traagste afwerker ever.

Maar dan. Het ding paste op de dochter haar broek. En o fijn, ze had ook een pull in datzelfde geel. Maar met broek + pull lijkt ze wel in de mosterd gevallen. En that's were you come in. Ik zit meteen vestimentair combineerprobleem. Hoe zou u dat aanpakken? Welk kleur als rok of broek? En wat erbovenop?

Oon doet van broekenbandwerk. The neon edition.

Ik moést gewoon mijn hang naar geel en blauw bevredigen. Deze keer geen blauwe broek, maar een gele. En niet zomaar een gele, eentje dat een beetje pijn doet aan uw ogen eigenlijk feitelijk. Citroengeel dat toch wel fel neigt naar fluo. De zoon was er meteen zot van en het Lief voor een keer ook. Ik recycleerde de 'litskes' van de blauwe broek van mijn moeder.

De stof gebruikte ik hier ook al en ze blijft me uitdagen.



Zo, de zoon kan weer voort. Ik vermoed dat groen hier deze zomer geen succes zal zijn...
Nu nog nieuwe schoenen en we zijn weer gereed.

Oon just ♥ Ingela P. Arrhenius

Ingela P. Arrhenius is een naam die hier ten huize klinkt als een klok. En in veel huizen met mij. Volkomen terecht overigens. Wij zijn fan van die ogenschijnlijk simpele, maar ons toch met een ingenieus kleurspel intrigerende tekeningen.

Posters, borden, kaartjes... Elke dag komen wij haar wel ergens in huis tegen. We zagen hier pas nog meer moois verschijnen en lieten ons wat gaan. De zoon die in een ware memory-fase zit, hoefde maar eens met zijn ogen te knipperen en de Ingela P. Arrhenius edition zat al in een pakje richting ons. De nieuwe honeycomb figuren staken vooral de dochter haar ogen uit. Zij zag haar kamer al meteen wat meer aangekleed.

Zijn jullie ook zo'n fan? Iemand zin in honeycombs om de kamer op te fleuren? If so, laat me weten of jullie net zo gek zijn op haar designs of als jullie wat anders zouden kiezen uit de winkel! 1 winnaar krijgt drie pakjes honeycomb figuren toegestuurd. Sharen geeft een extra kans.



Deelnemen kan 1 week lang t.e.m. zaterdag 2 maart.

Kidsdinge vind je ook op Facebook en op Pinterest.

De winnaar.

Neen, neen, ik was u niet vergeten. Laat ons zeggen dat het bedenken van een trekking die iets minder 'vuiligheid' met zich bracht nogal wat voeten in de aarde had.

Deze keer gingen we weer voor het potje, edoch niet met briefjes. Om beurt mochten ze een bolletje vissen, er werd geturfd en wie de blauwe viste, dat was de winnaar.

Het lot bespaarde mijn kinderen een indigestie, want al na 20 bollekes kwam er blauw uit de pot.

Liesbeth, jij bent de winnaar van een halve meter roze tafelzeil. Stuur je me een mailtje?

Oon doet van broekenbandwerk. The recycling edition.

De dochter heeft door een soortement toeval drie gele broeken. And that's it. Geen blauw, geen jeans, niets. Alleen geel. Gelukkig heeft ze een heel arsenaal aan bovenstukken die mooi met dat geel combineren.

Toch waren we er niet rouwig om dat mijn moeder met een broek kwam aanwaaien die ze 'te strak voor haar leeftijd' vond. Ze had die naar een vriendin willen doorsluizen, maar die oordeelde dat ook zij zich op haar leeftijd niet meer in zo'n strakke pijpen wou hijsen. Het was een blauwe. Een supersmalle, maar stretch. Ik knipte de pijpen open en kreeg er net nieuwe panden uit. De tailleband werd gerecycleerd en toen had ik nog een handjevol restjes over.



Eindelijk een broek die haar perfect zit! Een Jacob maat 98, maar grondig aangepast aan haar volledig onbestaande achterwerk. Dolblij met het resultaat.



Dat verdient wel wat show.



Voor u getest en goedgekeurd.



De restanten...



Waar haal ik zo'n stretchachtige gabardine/jeans?

bloesje: homemade
trui: simple kids

Geel en Gents

Voor de allerbeste vriendin van 't Stad maakte ik een broodmandje. In felgeel, zodat ze zeker goed wakker zou zijn, 's ochtends.

Dat broodmandje van Sanne en Riet, dat blijft toch een topper. Samen met de oudste zoon nam ik het patroon over op de stof en knipten we de delen. Het assembleren is - dankzij de goede uitleg - een fluitje van een cent, al heb ik het ondertussen toch ook wel helemaal in de vingers.

Met een broodmandje komen aandragen is misschien wat mager, gezien het 'beste vriendin'-gehalte van de zin hierboven. Dus kwam er nog een fles Roomer bij. Ooit begonnen als virtuele vriendinnen en nu toch al 10 jaar Vriendinnen met een grote V. Daar drinken we graag een op.

Love you, sweetie!

Oon doet van broekenbandwerk. De twijfel edition.

We gaan dus nog even door op hetzelfde elan. Deze keer de meest basic Jacob, zonder gulp, zonder nepgulp, gewoon 4 panden aan elkaar + zakken + een tailleband én een knoop erop. Als dat niet simpel is.

Ik was niet zeker over de kleur en wou dan ook Jacobsgewijs niet all the way gaan. Maar deze is ook goedgekeurd door de zoon. En de dochter (héél belangrijk).

Dat blauw past trouwens perfect bij het blauw uit zijn gele lievelingst-shirt. Topmatch!



Gabardine: Koekepeertje

Oon doet van broekenbandwerk. Start.

Ik deed een rondje bandwerk, dus ik ga u om de oren slaan met wat Jacobversies, de volgende dagen. Dat broekenbandwerk was onvermijdelijk, wegens 2 met gaten in de knieën en 2 met water in de kelder.

We startten met de mannelijke variant van deze rok. Nog steeds een topper in combinatie met geel.

De strepen op de muur komen van de zon die voor het eerst sinds lang weer speelt met onze ramen en de balken. Ein-de-lijk!

Le derrière.

Het zat zo. Ik was al maanden op mijn ongemak, telkens ik op de fiets sprong, dat er iets aan mijn derrière ging blijven kleven. Ik ben de eigenaar van een gelzadel met een scheur, ik gooi het er maar meteen uit, voor u zich andere ideeën in het hoofd haalt. De scheur zit achteraan, en dat fietst wat ongemakkelijk, zo op het puntje, ik moet daar geen tekening bij maken. Een ander zadel was een oplossing geweest, maar ik ben 1. te druk/lui om naar de fietsenmaker te gaan 2. te gierig/milieubewust om een nieuw te kopen 3. vergezeld van een stel vriendinnen en een stapel stof die mij de perfecte oplossing voor het probleem beloofden.

Die vriendinnen schreven namelijk een boek, waar na dit en dit al een derde project werd uit gerealiseerd. Het vraagt nog wel wat finetuning, want zoals u kan zien pastte de zadelhoes perfect over het zadel van de fiets van de zoon. Waar hij heel blij om was, mijn derrière net iets minder.



Maar, geen erg, geen erg. Mijn collectie vrouwelijke toile cirées torent mijlenhoog uit boven de mannelijke varianten. Al kwam er wel even verandering in toen ik deze beauties spotte. Ik maakte er al eerder iets mee, maar heb precies nog wel een reusachtige voorraad. Zeg mij welke je het mooiste vindt en wat je ermee zou maken en met wat geluk komt er een halve meter jouw richting uit.



tafelzeil: Liel

Blije meisjes in geel-grijs-wit.

Aangemoedigd door een handige vriendin, mijn Pinterest bord en mijn voorliefde voor geel trok ik enkele weken geleden richting stadscentrum om met kouwelijke handen wat kouwelijke kleuren uit te kiezen voor een matching outfit.

Veel overpeinzing had ik niet nodig. Ik zag meteen wat ik wou. Fel geel. Zon. Zomer. En ook koel grijs en wit. O ja, wit. En vooral: mat. Niet teveel blingbling hier.

Ik koos er ook twee oorbellen bij (want 1 zou een beetje dom zijn), maar wacht nog op de handige vriendin met het handige gereedschap om die oorbellen te assembleren. Ik had ze uiteraard ook gewoon 'af' kunnen kopen, maar ik wou dat wel eens proberen, zo draaien met dat tangetje. Fingers crossed dat ik dat niet verknoei.

Alle kralen kan je apart kopen, dat opent perspectieven. Ik reeg ze op een gewaxt touw en knoopte het touw zo dat het snoer makkelijk in de lengte verstelbaar is. Handig om groot en klein tevreden te stellen. En handig om snel los te knopen en wat variatie aan te brengen in de volgorde van de kralen.



Ik ga beslist nog eens terug. Zeker nadat ik dit zag verschijnen. ♥ fluo!

Alle materiaal: Zahia

Weekend.

U ziet niet veel van mij op deze webstek, tegenwoordig. Dat heeft een logische verklaring die 'werk' heet. Werk dat mij momenteel dermate opslorpt dat ik er even alles bij vergeet en de uren aan een rotvaart wegtikken. Het schept voldoening, dat wel. Ik mag mij gelukkig prijzen met zo'n werkomgeving. En met muziek. Thank God there is music. En een Lief dat mij meeneemt naar concerten alwaar ik onbevangen nieuwe ervaringen over mij heen laat komen. Deze twee, toen, die dag, waren heaven. De laatste repetitief en mechanisch bij wijlen. Ideale werkmuziek. Op repeat een hele dag.

En dan nu: weekend!
Wat zijn jullie plannen?

Overexposed Frozen Stars from Ansatz der Maschine on Vimeo.