De 'kom-ik-maak-eens-rap-een-lycra-hemd' uitdaging.

Soms zijn de zotste ideeën de meest gave. Vooral als alles lukt wat je voor ogen had en je de hindernissen een voor een zonder al te veel kleerscheuren weet te nemen.

Ik had een hemd in tricot in gedachten, maar kwam uit een stressy week, en vreesde voor een paar serieuze struikelblokken, wegens te weinig slaap en een hoofd als had het tussen een bankschroef gezeten. Het patroon van het hemd dat ik wilde maken (maat 92) leek groot genoeg om de zoon (110) te huisvesten, dus ik griste een teststofje van de stapel en zadelde mezelf daarmee op met een extra moeilijkheid. De print stak mijn ogen uit, maar de stof is very tricky en luistert naar de naam Lycra. Een een serieuze miskoop, ooit, wegens veel te glad en een smak onvoorziene douanekosten op de koop toe.

Gelukkig was er die dag nog iemand bezig met een kl***project en we zeurden onze frustratie Twittergewijs van ons af. Dat helpt altijd.

Het is verre van het meest perfecte maaksel, maar dat deert niet, want in mijn achterhoofd hield ik er rekening mee dat de kans bestond dat ik het na veel gevloek in de vuilbak mocht pleuren. De zoon ging meteen overstag, want het is zacht, valt soepel en beperkt zijn bewegingen niet in het minste. En dat printje! ♥♥♥

De knoopsgaten gingen best vlot, met stikvlies weliswaar, edoch zonder boventransportvoet. Het borstzakje liet ik achterwege. We moesten het lot nu ook weer niet té hard tarten, nietwaar?



Op het eind was iemand wel degelijk blij met de inhoud van de schoendoos, maar was hij gewoon een beetje bored.

Patroon: Ottobre 6/2012, n°4
Stof van hier.
Print van Jessica Nielsen van hier.