Nu alle oude pyjama's naar de zoon waren doorgeschoven kon het meisje wel niet anders dan de roze Hello Kitty versie uit het donkerste en minst bereikbare hoekje van de kast te vissen. Ik steek dat weg, ja, ik geef dat toe. Het meisje is namelijk ook niet meer zo tuk op roze als een jaar of drie, vier geleden, dus dan is dat gepermitteerd. Denk ik zo.
Een nieuwe versie, dus. Niet te meisjesachtig. Niet tuttig, maar ook geen stoere print. Eisen waar ik mij wel kon in vinden.
Gezien ze een
voorgeschiedenis van
olifanten heeft, dacht ik wel te kunnen scoren met deze stof. I did.
Stoere stof hoeft niet per sé. Stoer poseren, daarentegen.
Moést op de foto: het bandje van het boerderijkamp, dat nòòit meer af mag.
Tegenwoordig is voetballen ook voor meisjes. Dus ook shortjes die lijken op voetbalbroeken zijn ok. Oef.
Maar ondanks al dat stoer zijn, blijft ze gewoon een klein, frêle meisje, met dunne haren, dunne armen, dunne benen en volle lippen.
Tricot:
De Bonte Boom