Theo!

En toen stond ik plots met een vers geplooid Theo patroon in mijn handen, een beetje met gemengde gevoelens. Aan de ene kant keicurieus om de smalle versie uit te testen (de hemdjesliefde is hier nog altijd groot), aan de andere kant ook wat schrik voor mijn eigen kunnen na zo'n enorm lange naaipauze.

Dat er ooit een Theo zou komen, dat stond al vast van het moment dat ik dit zag. En toen ik het hemdje in kwestie in mijn handen had werd dat gevoel alleen maar opnieuw bevestigd.

Een Theo, dus. Ik nam een smalle 122 over voor de zoon van 116 en die zit als gegoten. Mooi aansluitend, niet te krap aan de armen, niet te wijd rond het lijf. Perfect. Winkelwaar.

Ik knipte van enthousiasme meteen twee hemden en volgde nauwgezet de handleiding (enfin, toch zo nauwgezet als mijn hoofd dat toeliet). Topding 1: ik hoef helemaal niet alle naden te overlocken, want 90% zit mooi weggewerkt. Topding 2: de accenten. Niet standaard bij versie a (de basisversie), maar ik gooide ze er toch maar bij, uit curiositeit. Dat lukt dus, en dat geeft een machtig schoon effect. Topding 3: ik weet nu ook hoe je proper manchetten aanzet. Niet dat ik het al geprobeerd heb, dat is voor later, maar een duidelijke handleiding: check! Topding 4: er zijn zo van die hemdenfolies zoals sluitbiezen en plooikes aan de mouwen die ik er nu niet bij deed, maar die dus wel kunnen en op de blog van Mamasha uitgebreid zijn uitgelegd.

Enfin, ik ben nu echt wel verkocht - net als de zoon - en ga u dan nu even om de oren slaan met wat fotomateriaal. Voor het eerste naaiproject in eeuwen vergeeft u me dat vast.



Patroon: Theo van zonen09