'Ik denk aan het boek,' zeg ik, 'en hoe goed we dat hebben gedaan, zo zonder kleerscheuren en grote ergernissen.' 'Ha,' zegt hij, 'blij dat ge al dat gefoeter al vergeten zijt.' Ik knik. Het was niet altijd grappig, dat is waar, maar zo gaat dat in het leven. Ik vloekte in het hele proces vast een klein woordenboek bijeen. Omdat ik stress had. Omdat iets niet lukte. Omdat ik een handleiding woord voor woord moest volgen en mij dat niet altijd even goed af gaat. Omdat ik niet content was over de foto's. Omdat ik in tijdsnood kwam. Omdat ik liever wilde lezen, of lopen, in plaats van achter die naaimachine te kruipen. Omdat ik niet alweer tegen mijn kinderen wilde zeggen 'nu niet, gasten, ik ben bezig'. Omdat ik liever in mijn bed kroop dan nachtwerk te doen. Of omdat ik het op sommige dagen gewoon echt had gehad. Maar ook dat hoort er gewoon bij, bedacht ik me.
'Toch blij dat je ja hebt gezegd?' vraagt hij. Absoluut. Ook al vroeg ik me wel eens af 'waarom ik nu toch ook altijd 'ja' moet zeggen', want - zo herinnerde mijn close circle mij - ik had toch 'nooit meer!' gezegd?
Allemaal waar. Meer zelfs, ik had 'nooit meer' gezegd en zelfs 'hou mij tegen als ik nog eens 'ja' durf zeggen', maar met Riet en Kir moést ik dat nog eens proberen. Het was het waard. We waren een machine. Een goed geoliede, menselijke machine. Met schema's en deadlines en lijstjes en een tree structure op Dropbox om u tegen te zeggen. Maar ook met veel 'hup, hup, je kunt het!' naar elkaar. Met urenlange FaceTime overlegrondes die zo broodnodig waren om de fysieke afstand en alle kleine oneffenheden te overbruggen. Met instemmend geknik als er gezucht werd over het jongleren met jobs en kinderen en vrije tijd en tja… dit. Gelukkig hadden we een omgeving die ons die kans gaf, die ons steunde. Om het meer iets van 'ons allemaal' te maken en niet alleen van 'ons drieën', gingen we op weekend.
Op de Valeriushoeve vonden de kinderen elkaar en wij alles wat we nodig hadden. Op een beetje tijd na, dan, want dat hadden we precies altijd tekort. Ik stond er in allerlei gekke en wellicht hoogst onflatterende poses foto's te nemen bij een opstelling die veel moest schuiven omwille van de zon. Geen beeldmateriaal daarvan - gelukkig - wel van andere fijne mensen. Op dit weekend begonnen we voor echt met de uitwerking van de projecten. De eerste resultaten van 'we-stikken-een-boek-bij-elkaar' hielden we daar in onze handen. Het begin ook van een traditie, een jaarlijks ZoGeknipt weekend.
Deze blogpost is dan weer de start van een rondje bloggen door alle vriendelijke ZoGeknipt testers. Via onze Facebook pagina kunnen jullie elke dag doorklikken naar de projecten die zij voor ons testten. Een kleine sneak peek op de inhoud van het boek, als het ware. Veel plezier!










Gaan we nog eens terug? (Morgen? Ofzo?)
BeantwoordenVerwijderenCheck!
VerwijderenHa ja! Check!
VerwijderenCheck. omabetty
Verwijderenook al heb ik nog niets van't eindresultaat gezien, toch weet ik dat jullie dat goed gedaan hebben! kijk er al naar uit! :)
BeantwoordenVerwijderenik kijk er naar uit
BeantwoordenVerwijderenwat heerlijk dat je toch ja hebt gezegd!!
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben het toch wel weer mooi geflikt, denk ik dan.
BeantwoordenVerwijderentis echt niet lang meer hé tot het boek er is! :) :) :)
BeantwoordenVerwijderenOh, wat een fijn weekend leek me dat :)
BeantwoordenVerwijderenZalig fijn zag dat er uit!
BeantwoordenVerwijderenlaat me raden: die geweldig georganiseerde boomstructuur in de dropbox kwam van Kir ;-) ? Ik ben super benieuwd naar het boek, het ziet er nog toffer uit dan het eerste... je gaat nog lang nablinken van trots dat je ja hebt gezegd!
BeantwoordenVerwijderenWe hebben allemaal ons best gedaan, maar Kir is inderdaad de queen van de lijstjes :)
VerwijderenEn merci!
Oh prachtig die foto's! Riet postte daarstraks iets van een comfortzone en dat je alleen maar kan groeien als je ernaast leeft! Ik denk dat jullie wel enorm gegroeid zullen zijn! :) Proficiat met de geboorte van nr. 2!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenEn ja, dat was inderdaad een hele wijze raad.
Tof, ik ben benieuwd!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenIk ben in elk geval heel benieuwd naar jullie nieuwe boek. En ik denk dat er velen met mij blij zijn dat jullie JA gezegd hebben!
BeantwoordenVerwijderenDat het maar snel de 14e is....mijn handen jeuken!
BeantwoordenVerwijderenIk verlang zo naar jullie boek. Om één of andere reden is dit het eerste naaiboek waar ik echt op zit te wachten en heb ik nu al zin in zoveel dat op die cover te bewonderen is!
BeantwoordenVerwijderenZo tof! Ik ben reuze benieuwd naar jullie boek!
BeantwoordenVerwijderenEn zie ik dat goed? Was oma Betty ook van de partij? Zalig!
Yep! ;-)
VerwijderenSpannend!
BeantwoordenVerwijderenZus 1
Gelukkig blijven alleen de goede herinneringen hangen! ;-)
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gewoon een boek. En zelfs twee. Man, dat staat wel heel hoog op mijn 'bucket list'. Alleen dan zonder naaimachine, denk ik :-).
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat we al een beetje mee mogen genieten van wat er allemaal aan vooraf ging om het boek in elkaar te krijgen!Ik ben nu al fan.
BeantwoordenVerwijderenhoera voor ja-zeggen!
BeantwoordenVerwijderenFantastisch! Ik ben ontzettend benieuwd...
BeantwoordenVerwijderenIk ben zozozo benieuwd!
BeantwoordenVerwijderenSpannend aftellen!
m xxx