Ik kreeg van Sofilantjes de vraag om een patroontje te testen en zag dat meteen als dé ideale stok achter de deur om na heel het boekenfeest niet in een zwart gat te vallen. Ik printte het patroon (beschikbaar van maatje 80 tot een volwassen XXXL) en las toen dat je de keuze hebt om per maat te printen. Interessant! De tweede keer (ja, er komt dus nog een tweede versie) vergat ik dit, maar door de kleuren is het eigenlijk heel duidelijk welke lijn je moet volgen. Derde keer goede keer dan maar.

De stofkeuze bleek het grote struikelblok. De drie zijn mentaal uit die kleurrijke tricootjes gegroeid. Voor een pyjama mag dat nog en voor baby's is dat ultraschattig, maar voor een 6-9-12-jarige? Ze zijn er niet meer zo tuk op. Bleek dat mijn nochtans goed uit de kluiten gewassen tricotstapel niet veel soeps herbergde. Een sobere zwarte, zoals bij Pienkel, dat vond de oudste wel ok. Die heeft hij dus nog te goed.

De nood aan pyjama's is hier nog steeds groot én in België is de recykleren reeks aan de gang, dus toen er plots een pyjama van de wederhelft opdook met een verstorven elastiek viel de puzzel in elkaar. Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar kledingstukken verstellen, dat is dus niét naaien. Dat belandt op een stapel en daarna in de vergeethoek. De oplossing: de schaar erin!



Het was wat puzzelen met de patroondelen. De kraag loopt over in twee delen van de pyjama, maar dat stoort ons niet. Ik stikte de kraag ook door, om de witte spons aan de onderkant wat in bedwang te houden.





Goedgekeurd? Ik denk het wel. Lekker warm en perfect om een hele dag in huis rond te hangen.

Papette, made in Belgium

Wie mij kent weet zo onderhand wel dat ik mij niet kan verliezen in veel 'ho-ho-ho' en 'let it snow'. Die kerstdagen, dat is toch iets speciaals. Ik ben er na al die jaren nog steeds niet uit of ik er nu van hou of eigenlijk liefst ver weg van blijf.

Waar ik wél heel erg van hou is van kaarten schrijven (én krijgen). Vorig jaar waren het deze. In 2012 deze. In 2011 was er precies niets interessants om te tonen. In 2010 was ik zelf creatief met stof en papier.

Deze kaarten van het Belgische Papette staken mijn ogen uit. Eenvoudig van kleur, prachtig van papier en in letterpress gedrukt. Ik weet niet of je het echt kan zien op de onderste foto, maar ze voelt ook gewoon mooi, die kaart. Ik vond ze bij In-pakt, waar van Papette ook nog andere reeksen te krijgen zijn.





Nu ik zo terugkijk zit er wel een lijn in de kerstkaarten die mijn vrienden elk jaar van mij krijgen. Maar zeg eens, welk soort kaartjes krijgen jullie het liefst? De foto's-van-de-kindjes? De handgeschreven wensen? Of maakt het allemaal niet zoveel uit als er maar iemand aan je denkt?

Kan ik iemand plezier doen met een handgeschreven kerstkaart? Ik stuur je mijn mooiste wensen!

De jurk met de gouden knoop

Hoofd vrij, handen vrij… Na het boekwerk ging ik weer stofshoppen. Dat was toch wel een jaartje geleden, wegens geen zin, geen tijd, en toegegeven, ook een overvolle stoffenkast (binnenkort opruiming!). Ik keek een hele avond mijn ogen uit naar nieuwe collecties die o zo goed aansloten bij mijn huidige smaak. Ik laadde mijn mandje vol bij een van mijn gebruikelijke stoffenleveranciers, maar sloot uiteindelijk teleurgesteld mijn tabblad omwille van de belachelijk hoge (internationale) verzendingskosten. Het overgrote deel van mijn mandje bleek van Leah Duncan te zijn (voor Art Gallery Fabrics), dat maakte het zoeken net iets gemakkelijker. Googlen binnen België dan maar!


Tot mijn grote vreugde bleek de meerderheid van wat ik zocht bij Petite Couture te vinden. Wat meer was: ze hadden niet enkel de katoenen varianten, maar ook die in tricot. Deze tricot vond ik zo mooi dat het even duurde voor ik er uit was wat ik wilde maken.


Het werd uiteindelijk een jurk. Een jurk met een voorpand dat ik zelf tekende op basis van een jurk uit O haar kast en een rug naar de Sofia uit Griets nieuwe boek. Ik dubbelde het volledige bovenstuk om geen gedoe te hebben met omzomen en vooral om het lijfje wat stevigheid te geven. Het moest tenslotte het zware stuk tricot voor het rokdeel kunnen dragen.




Het geheel ziet er zo uit. Het rokdeel is gerimpeld. Ik deed dat nog nooit eerder met tricot, maar dat werkt dus ook.



De rug is open (wat een beetje wennen is, naar het schijnt). Bovenaan stak ik een lintje tussen rugpand en voering en sloot het met een gouden knoop:



Tussen rok en lijfje stak ik op verschillende plaatsen een zwart/zilveren elastiekje. Door het elastiekje ging een geïmproviseerd riempje, waarover ik ook nog eens mijn hoofd moet breken, want hoe zet ik dat nu vast? Misschien opteer ik uiteindelijk toch maar voor een touwtje, wie weet.



O koos zelf voor haar zachte lievelingstruitje van Simple Kids. Aan haar neus kan je zien hoe inspannend knopen dichtdoen kan zijn.



Ik twijfelde even of ik de halsnaad zou doorstikken, maar deed het uiteindelijk toch maar niet. Het zou de print storen, besloot ik, en ik had geen idee hoe ik mooi over de stukken paspel zou kunnen stikken.



Tadaa!



Benieuwd naar de stoffen van Leah Duncan (en bij uitbreiding Art Gallery) waar ik zo wild over ben? Je vindt een deel in mijn selectie op de website van Petite Couture. Tot 28 november krijg je er 10% korting.

15

Gesteld dat ik een lijstje had met 'things to do before I'm xx', dan zou dit toch wel een dikke streep zijn.

Zo. Done. Ik kan het.

Kerststal anno 2014.

Het is - na maanden, wat zeg ik, jaren - eindelijk weer tijd voor wat 'voortdoen in ons huis'. De voortuin kreeg een volledige make-over, en na een jaar hangt er opnieuw verlichting in de hall. Ik kocht deze zomer een stapel witte Tomado rekjes voor de kinderkamers, al wachten die nog op een bereidwillige behanger om de betreffende muurtjes in orde te brengen. Vandaag haalde ik ze al eens uit de doos en de kinderen gilden enthousiast 'voor mij! voor mij!'.

Ik word daar blij van. En geef toe dat ik ze zelf ook wel in onze woonkamer wil. Omdat ze de ruimte een beetje aankleden en toch sober en stijlvol zijn. Maar daarover gaat deze post helemaal niet.

Een paar weken geleden, toen ik voor Kidsdinge bordjes mocht weggeven, fluisterde Inge me in dat er kerst nesting dolls onderweg waren. Een gouden tip, want ondertussen vlogen ze de deur uit en zijn ze helemaal uitverkocht. Perfect timing ook, want ik had het onderhand wel wat gehad met de Playmobil kerststal die al een jaar of 10 meegaat. Zo'n simpel, maar toch kleurrijk kerststalletje: het was maar 1 muisklik van mij verwijderd. Top! Dat wij al langer fan waren van Ingela P Arrhennius, dat weten jullie al lang.

De kinderen en ik deden samen van kerstvoorproefje en kleedden het kale rekje een beetje aan. Knipten en vouwden een simpel vlaggenlijntje (sinds jaar en dag een beetje ons handelsmerk, ook in stof, hier of hier), haalden het huisje/stalletje terug boven en ook het boek van Sanna Annukka. Ze kwamen ook aandraven met oude Playmobildieren die beslist voor een vrolijke noot gaan zorgen in dat kleine stalletje.



So far, so good. Nu nog eens serieus tobben over de bomenkwestie.

De stierenzebra's.

Ik hoor het me nog zeggen: 'Zodra het boek af is, maak ik voor jullie nieuwe pyjama's waar jullie armen en benen wél nog in passen.' Ze hadden maar 1 wens. Het moest een pyjama met een legging zijn, niet zo'n los flodderexemplaar dat ik zelf zou verkiezen.

Er zat wat rek op die 'zodra', want zodra het boek af was liep ik met een grote boog om mijn naaitafel heen. Ik spendeerde mijn vrije tijd al lopend, of al lezend, en boekte mijn agenda vol met fijne dingen die ik on hold had gezet.

In the end kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan, dus schoof ik de boel toch weer aan de kant en installeerde ik mij achter de overlock. Toegegeven, mijn schuldgevoel had ook wel wat in de pap te brokken. Ik had het immers belòòfd en werd daar op gepasten tijde door de kinderen in kwestie aan herinnerd. Dat mijn stapels tricot ondertussen gewoon uit de kast vallen als ik de deur open doe wil misschien ook wat zeggen… En dat deze broek ondertussen tot net onder zijn knieën kwam misschien ook. Tijd voor actie, dus.

Deze Halsoverkop tricot zou oorspronkelijk 1 pyjama worden. Maar O eiste haar deel op. 'Ook zo'n spannende broek, graag, mam. Om mee naar school te gaan.' 'Ik dacht het niet, kind,' zei ik en rolde eens met mijn ogen. Al een geluk dat we de vestimentaire crisissen al ontgroeid zijn. Een pyjama zou het worden. De lievelings. Met stip. Ze worden er zelfs een beetje wild van. Letterlijk.




tricot: Halsoverkop
patroon legging: zelf getekend
patroon t-shirt met ronde hals: Raide, Ottober 6/2012
patroon t-shirt met V-hals: Tooth Troll, Ottobre 3/2010

Uitwaaien.

Het was zonnig, maar berekoud. We gingen - mopper, mopper - naar zee om de wilde onderdelen van dit gezin even uit te laten.

Het waaide. Hard. Ik joeg de kinderen de duinen in.

'Om het eerst boven op de duin!'
'Kom, we gaan verstoppertje spelen!'

Soms is er niet meer nodig dan een paar keer stevig tegen de wind in schreeuwen om te kunnen genieten van een vrolijk kinderspel. Ik wat frisjes op mijn duin. Zij met rode kaken van het lopen.

De patronus.

Harry Potter zagen we met veel plezier de leefwereld van onze kinderen binnendringen. Het begon met de films, maar al gauw volgenden de boeken, Lego en vooral eindeloos veel zalige conversaties tussen de zonen.

*de oudste vult een vriendenboekje in voor de jongste*

I: Welk sterrenbeeld heb jij, Felix?
F: Ik weet dat niet. Mama? Welk sterrenbeeld heb ik?
Ik: Geen idee, jong (honestly!). Google dat een keer.
F: Schrijf anders maar dat mijn patronus een hertje is.

Oh, man, op zo'n momenten zou ik hem opeten, die jongste van mij.

Over druk, druk, druk en genieten en dankjewel én de winnaar van de give-away.

Het leven raast aan een rotvaart voorbij. Ik ben amper nog thuis. Maar genieten, jong. Genieten dat ik doe, echt waar.

We pikten Fink zijn doortocht in de Vooruit mee. En die van Douglas Dare eveneens. Twee keer kippevel, met momenten, en blij dat ik er was. Mijn telefoon bewees dat hij ook goeie filmpjes/geluidsopnames kan maken. Een mooie herinnering aan een warme avond.



Ik spendeerde ook heel wat uren op de boekenbeurs. Dat mijn strijklade ondertussen niet meer dicht kan, er geen fruit in huis is en ik leef op koffie en veel te weinig eten, dat neem ik er graag bij. Mijn wederhelft regelde in mijn afwezigheid een nieuwe voortuin en plooit zich over de kinderen en hun huiswerk. Alles onder controle.

Dikke merci aan al die vriendelijke onbekenden en collega-bloggers die ons goedendag kwamen zeggen op de Ladies' Night… aaaah, zalig! Bedankt, iedereen, voor jullie aanstekelijk enthousiasme!

Bedankt ook Van Halewyck voor die warme golf die mij overspoelt telkens ik bij jullie ben. Dat is een beetje bleiten vanbinnen, maar ook keihard genieten.

Ik kocht - rap, rap, het grote shoppen is voor morgen - beide Woonboeken. Als het weer rustig wordt, kruip ik met een dekentje in de sofa en kijk ik naar al die fijne kamertjes van alle bekenden. Goed gedaan, jullie!



Inge van Kidsdinge kwam persoonlijk langs om mijn bestelling af te leveren. Prachtig verpakt, zoals altijd. En met een extraatje. ♥



Ik was jullie ook nog een winnaar voor de give-away verschuldigd! De onschuldige hand grabbelde een kaartje uit de pot waarop TIENE stond. Mail je me even?

Nieuw.

De herfstvakantie gaf ons een beetje tijd voor wat nieuwe dingen.

Voor een nieuw kindje, bijvoorbeeld. Een nieuw kindje met nieuwe schoenen en nieuwe broeken die niet van zijn lijf vallen.



Voor een nieuw kookboek waaruit we welgekomen inspiratie opdeden voor een grondige uitbreiding van de vaste selectie van avondmenu's. Hou u niet in als u uw hoogstpersoonlijke favorieten wil kenbaar maken!



Een nieuw kopje ook, als vriendje van dit kopje. Voor kleine, lekker koffies.



Vandaag op de agenda: werken. En nog wat nagenieten van gisteren en van alle vriendelijke mensen die ons goeiedag kwamen zeggen.

Boekenbeurs 2014!

Het is zover! Vanmiddag gaan de vrouwen van Zo Geknipt zich gezellig naast Jeroen Meus placeren. Eens kijken bij wie de rij het langste zal zijn. Ha!

Kan je er vanmiddag niet bij zijn, geen nood, we zitten daar nog wel een aantal dagen.

· dinsdag 4 november, bijvoorbeeld. Dan zijn we er tussen 18.30u en 21.00u. Het is bovendien lady's night en wie wil kan effectief iets in elkaar genaaid krijgen onder ons wakend en alziend oog.

· zaterdag 8 november is themadag. Be Original, klinkt het. Met een nieuwe ZoGeknipt onder de arm, waarbij we je uitdagen om de recepten ook echt naar jòuw hand te zetten, kan dat 'be original' niet fout gaan. Again, activiteit verzekerd op onze stand! We zijn present tussen 14.00u en 17.00u.

· dinsdag 11 november sluiten we de beurs af. Voor een krabbel in het boek kom je best langs tussen 13.00u en 17.00u.

Op de site de boekenbeurs vind je alle info over wie je wanneer kan spotten.
Ons vind je op de stand van Van Halewyck, 312-320-321.