De jurk met de gouden knoop

Hoofd vrij, handen vrij… Na het boekwerk ging ik weer stofshoppen. Dat was toch wel een jaartje geleden, wegens geen zin, geen tijd, en toegegeven, ook een overvolle stoffenkast (binnenkort opruiming!). Ik keek een hele avond mijn ogen uit naar nieuwe collecties die o zo goed aansloten bij mijn huidige smaak. Ik laadde mijn mandje vol bij een van mijn gebruikelijke stoffenleveranciers, maar sloot uiteindelijk teleurgesteld mijn tabblad omwille van de belachelijk hoge (internationale) verzendingskosten. Het overgrote deel van mijn mandje bleek van Leah Duncan te zijn (voor Art Gallery Fabrics), dat maakte het zoeken net iets gemakkelijker. Googlen binnen België dan maar!


Tot mijn grote vreugde bleek de meerderheid van wat ik zocht bij Petite Couture te vinden. Wat meer was: ze hadden niet enkel de katoenen varianten, maar ook die in tricot. Deze tricot vond ik zo mooi dat het even duurde voor ik er uit was wat ik wilde maken.


Het werd uiteindelijk een jurk. Een jurk met een voorpand dat ik zelf tekende op basis van een jurk uit O haar kast en een rug naar de Sofia uit Griets nieuwe boek. Ik dubbelde het volledige bovenstuk om geen gedoe te hebben met omzomen en vooral om het lijfje wat stevigheid te geven. Het moest tenslotte het zware stuk tricot voor het rokdeel kunnen dragen.




Het geheel ziet er zo uit. Het rokdeel is gerimpeld. Ik deed dat nog nooit eerder met tricot, maar dat werkt dus ook.



De rug is open (wat een beetje wennen is, naar het schijnt). Bovenaan stak ik een lintje tussen rugpand en voering en sloot het met een gouden knoop:



Tussen rok en lijfje stak ik op verschillende plaatsen een zwart/zilveren elastiekje. Door het elastiekje ging een geïmproviseerd riempje, waarover ik ook nog eens mijn hoofd moet breken, want hoe zet ik dat nu vast? Misschien opteer ik uiteindelijk toch maar voor een touwtje, wie weet.



O koos zelf voor haar zachte lievelingstruitje van Simple Kids. Aan haar neus kan je zien hoe inspannend knopen dichtdoen kan zijn.



Ik twijfelde even of ik de halsnaad zou doorstikken, maar deed het uiteindelijk toch maar niet. Het zou de print storen, besloot ik, en ik had geen idee hoe ik mooi over de stukken paspel zou kunnen stikken.



Tadaa!



Benieuwd naar de stoffen van Leah Duncan (en bij uitbreiding Art Gallery) waar ik zo wild over ben? Je vindt een deel in mijn selectie op de website van Petite Couture. Tot 28 november krijg je er 10% korting.