Ik ben er laat mee, met mijn wensen, ik weet het. Daar was een hele goeie reden voor, maar first things first: ik wens jullie een ongelofelijk mooi 2015 toe! Dat het een creatief en inspirerend jaar mag worden. Eentje met geregeld eens een moment om in te kaderen. Met haalbare doelstellingen in kleine brokjes en hapjes voldoening die het jaar kleuren. Met vrienden om je heen en fijne muziekjes die het leven net iets lichter maken. Ik wens je een kleurige canvas waar je op het einde van het jaar met voldoening op terug kan kijken.
Na een lange, deugddoende vakantie met veel vrienden en veel fijne muziekjes vlogen we er hier weer in. Met goesting en een drang om bergen te verzetten. Met een vast voornemen om minder verdriet te hebben dan de afgelopen jaren. Om te genieten van het nu en te geloven dat alles goed komt. Om mijn hoofd te laten klikken op momenten dat dat nodig is. Ik word daar beter in met de jaren. Zo ook een week geleden.
Het nieuwe jaar was nog maar enkele uren oud en ik had al een pesthumeur. Net als de overige leden van ons vijfkoppige gezin, trouwens. Dat begon al goed. De logeerpartijtjes en de bijbehorende korte nachtjes, het elke-dag-wel-ergens-op-bezoek-gaan-en-u-vervolgens-volstoppen-met-lekkernijen... het begon zijn tol te eisen als een zware aanslag op ons lijf en op de koppekes. Overprikkelde, oversuikerde kindjes, daar valt op sommige momenten gewoon geen land mee te bezeilen en dus besloten we op nieuwjaar heel asociaal thuis te blijven en gewoon niets te doen. Een welgekomen verademing in een veertiendaagse vol uitbundigheid.
Maar een pesthumeur op nieuwjaar, dat vraagt om wat introspectie. Naast slaaptekort kreeg ik zo nog wel wat redenen bedacht die mijn humeur konden verklaren. Maar ik zei 'klikken' hierboven, en ik klikte. Ik ken mezelf ondertussen... met een pesthumeur zijn radicale beslissingen nooit ver weg. Het zijn vaak momenten om grote kuis te houden. Letterlijk of figuurlijk. Om orde op zaken te stellen. Om komaf te maken met gedachten die mijn hoofd zwaarder laten wegen dan eigenlijk nodig is. Klinkt dat gek? Meestal draait het effectief zo uit dat ik die beslissingen niet betreur, wel integendeel. Every cloud has a silver lining, weetwel. Welke knopen ik doorhakte, dat krijgen jullie nog wel te horen. Voorlopig staat dit lijf nog bol van de motivatie. En, fair enough, ook een beetje van teveel eten.
Geen 'goede voornemens' dus, maar een nieuw doel. Een nieuwe uitdaging. Eentje met kansen om te vallen en mij te herpakken. Eentje dat haalbaar lijkt als mijn lijf wat mee wil en ik de uren in mijn dag zo geordend krijg dat er altijd wel een een stukje me-tijd overblijft. Een uitdaging op zich, dat laatste. Maar goed, het is mijn canvas en het wordt een schoontje!
Oh maar Oontje, het wordt een zeer schOontje!
BeantwoordenVerwijderenDikke zoenen!
OMG!! Ik postte vorige week ook een artikel over pesthumeur en introspectie op onze blog. Als het een troost kan zijn: je bent niet alleen. Ik heb er wel goede voornemens aan gekoppeld:de grote kuis is hier ingetreden. Da's telepathie, jom. Weet dat je dus niet de enige bent met pesthumeurs ;-) Ik en benieuwd naar je nieuwe uitdagingen.
BeantwoordenVerwijderenMooi verwoord. Je maakt ons wel nieuwsgierig naar je plannen.
BeantwoordenVerwijderenJe gaat ons toch niet te lang in het ongewisse laten voor je plannen,hé!Mijn voornemens voor 2015 vind je hier:http://ikmaakhetzelfnu.blogspot.be/2015/01/goede-voornemens-2015.html en ik wil heel zeker nog allerlei zaken maken uit Zo geknipt 2.Gisteren heb ik tas met verzonken rits gemaakt om mee te nemen naar het werk,blogje volgt nog.
BeantwoordenVerwijderenHet kan dus alleen maar beter worden dit jaar na zo'n start. Ik wens je heel veel succes met je nieuwe uitdagingen en de nodige me-time dit jaar. :)
BeantwoordenVerwijderenBen benieuwd wat er gaat volgen en hoop ik stiekem om een onblogstilachtige beslissing
BeantwoordenVerwijderenKnap geformuleerd. De nieuwsgierigheid giert ;-)
BeantwoordenVerwijderenGemeen ... ik ben zo benieuwd.
BeantwoordenVerwijderenYep seriously annoying! Ik dacht nog snel je post te lezen, als ontspanning alvorens te gaan slapen, nu ga ik vast niet kunnen slapen uit nieuwsgierigheid! :)
BeantwoordenVerwijderenIk kijk alvast uit naar je volgend bericht!
BeantwoordenVerwijderenIk ben erg benieuwd! :) en ook de beste wensen..
BeantwoordenVerwijderenKlinkt spannend, veel succes!
BeantwoordenVerwijderenEn een gelukkig nieuwjaar natuurlijk ook!
Soms lei(ij)dt een pesthumeur tot de beste beslissingen en als daar uit voort komt dat er toch af en toe meer me-tijd is en je iets kan doen waar je blij van wordt, dan is het goed... happy 2015 ;-)
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt wel heel herkenbaar, al had ik dat pesthumeur dan op de laatste dag van het jaar... Orde op zaken stellen werkt hier dan ook heel goed - al lijkt dat een meerjarenplan op zichzelf :). Zeer benieuwd naar je plannen, maar als er zo veel motivatie aan te pas komt, kan het alleen maar goed zijn!
BeantwoordenVerwijderenMijn gut feeling zegt me dat Oon een marathon gaan lopen of dat ze zich aan een triatlon gaat wagen.
BeantwoordenVerwijderenGo for it girl.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat ons blanke canvas mooi wordt ingekleurd.
Mooi. En herkenbaar. Courage!
BeantwoordenVerwijderenheel benieuwd
BeantwoordenVerwijderenklinkt goed, dat van die silver lining!
BeantwoordenVerwijderenSucces met je plannen! Ik ben benieuwd...
BeantwoordenVerwijderenBij ons was 1 januari pyjamadag, zo op voorhand ingepland. Man dat was geweldig! Ik ben van plan om zo meer van die dagen te plannen.
BeantwoordenVerwijderenIk vermoed ook iets fysieks, zoals in den vreemden ergens de benen van onder je lijf lopen of zwemmen, lenzen of een eigen kledinglijn 😉. Wat het ook wordt: ga ervoor! (En hou ons bloggewijs op de hoogte)
BeantwoordenVerwijderenIk wens het je van harte, een schoon 2015!
BeantwoordenVerwijderen