De Candy jurk

Ik kocht een stof, maar het draaide in eerste instantie een beetje verkeerd uit. De print groter dan verwacht, niet zo dik als in mijn hoofd... Shit happens, dacht ik. En ook: als het dat maar is. Ooit wordt iemand nog gelukkig van dit stofje, maar ik was het niet, op dat moment. O zag trui na trui passeren en bleef maar zeuren om die 'beestjes'. Die beestjes waren een beetje een doorn in mijn oog, want ik wist begot niet wat ermee aan te vangen.

En toen klikte het. Het zou de Candy jurk worden van La Maison Victor. Bedoeld om te maken in sweater, zonder omzomen. Ik twijfelde. Of beter, ik deed gewoon mijn eigen ding. Ik gebruikte tricot en tekende aan de onafgewerkte randen een extra centimeter om te kunnen omzomen. Ik maakte een touwtje uit een restje tricot. Dat strookje van 1 cm breed keren was een klein huzarenstukje, maar het lukte.

Ging er dan niets fout? Toch, toch. Ik tornde twee keer het rokdeel van het bovenstukje, omdat ik dacht dat ik verkeerd was, ook al was dat dan niet zo. Dus na wat gefoeter (en nog eens goed de handleiding lezen) ging dat uiteraard als niets.

Ik tekende het rokdeel ook twee centimeter langer dan voorzien, omdat het nogal kort scheen te vallen. Nòg een extra centimeter of 2, of 3 of 4 zou niet hebben misstaan... Het bovenstuk mocht dan weer een centimeter of twee korter. Dat neem ik mee voor de volgende keer.

De stoere bijna-10-jarige ziet zichzelf het liefste zo. Maar onder dat stoere imago gaat zo'n klein hartje schuil.




Zoals je ziet kan je de afwerking van de mouwen zien, maar dat stoort ons nu eens niet, want dankzij de overlock is dat toch wel proper.





Dochter content? Absoluut.



Stof: Paapii van Liesellove
Patroon: Candy jurk uit La Maison Victor