Het grotejongensfeest.

Tussen alle feesten door vierden we op 14 mei Hét Feest. Ons eigen grotejongensfeest. We noemden het geen communiefeest, want in al ons niet-consequent zijn zaten we met een zoon die wél een communie deed en een die het niet deed.

Ter voorbereiding nam ik die week gewoon verlof. Ik sleepte al het speelgoed naar de bovenverdieping, ruimde mijn naaitafel op, deed een grondige lenteschoonmaak, maakte slingers en banners en streepte ellenlange lijstjes af. Drie dagen voor het feest was iedereen van schoenen en kleren voorzien. Een beetje laat en niet ideaal voor mijn stress level, maar we zijn hier niet vies van een deadlinetje hier en daar. Het haaienhemd geraakte op tijd klaar en de kleine grote jongen vond dat wel grappig, want hij had een hemd met visjes.

Ik liet foto's op polaroidformaat afdrukken, als bedankkaartje. Daar versierde ik het huis mee en ik hing er een hoop op aan onze glazen deur. Vooral om te vermijden dat mensen ertegenaan zouden knallen, maar het was ook handig om niet te vergeten om de foto's mee naar huis te geven. Toen iedereen naar huis was, waren alle foto's op.

Het was niet zo'n waanzinnig zonnige dag als we hadden gehoopt, maar het feest was fijn. Druk. Goed. Iedereen blij, denk ik.

Note to self: Stel de volgende keer een fotograaf aan. Nu hebben we amper foto's van de jongens of onszelf. Denken dat je zelf wel wat foto's gaat maken, zo tussendoor, dat werkt dus niet als uw huis vol volk zit.