Jord

"Al dat weggeven... krijg jij dan ook iets?" vroegen sommigen mij een tikkeltje bezorgd naar aanleiding van het blogfeest. Geen nood, ik krijg ook af en toe iets. Niet om de haverklap, maar mijn blog draait niet om het krijgen. Dit is mijn stek, mijn speeltuin, mijn uitlaatklep. Dat hoéft allemaal niets op te leveren, maar als het dat doet dan is dat fijn.

Ze weten mij wel te vinden, die adverteerders. Geloof mij vrij, ik krijg de gekste dingen in mijn mailbox. Héél vaak krijgen die een beleefde neen, maar af en toe zeg ik wel eens ja. Omdat ik wat ze me aanbieden ook écht mooi vind. Omdat ik vind dat het bij mij past. Omdat ik het wellicht ook zou kopen (of er toch heel erg hard over zou twijfelen) als ik het zo in de etalage zag.

Ik zeg nooit zomaar ja. Niet zonder daar eerst een paar dagen over te dubben. Het blijft altijd een beetje een beetje dubbel, vind ik, bloggen over iets dat je krijgt. Ik ben namelijk niet dat soort blogger en - wees gerust - ik heb ook geen ambitie om dat te worden. Ik merk dat jullie daar ook anders op reageren en het is vaak onderwerp van gesprek met andere bloggers. Iedereen krijgt al zoveel reclame door zijn strot geduwd. Wie hier komt lezen heeft daar geen behoefte aan. Aan de andere kant weet ik van mezelf dat ik lijnen kan trekken en dat ik trouw blijf aan mezelf en mijn principes. Ik hoop dat jullie dat voelen en mij daar in kunnen volgen.

Een tijdje geleden mocht ik een horloge kiezen bij Jord. Ik piekerde een beetje over bovenstaande, maar mijn nieuwsgierigheid over dat houten horloge was gewekt en na een paar nieuwe mailtjes ging ik overstag.
Hoewel ik deze de allermooiste vond (stijlvol en toch sportief) ben ik nu ontzettend blij met mijn Fieldcrest.



Het horloge uitpakken was een aaneenschakeling van ooooh's en aaaah's bij ons allemaal. Het mooie houten doosje werd al afgeschooid en het kussentje ook. Mij best, als ik dit prachtige stuk maar kan hebben. Toegegeven, het voelde wat onwennig in het begin. Hoewel het horloge op mijn polsomtrek is afgestemd voelt het toch wat anders dan een leren bandje. Maar uiteindelijk is dat enkel een kwestie van gewenning. Het is ietsje dikker ook, maar tegelijk ook ontzettend licht.



De geur van dat houten horloge zorgde dat ik weer 14 was. Sinds ik eigenhandig mijn houten bureaulamp in elkaar stak is het grote liefde tussen mezelf en de geur van hout.





Zo. Wat vinden jullie ervan? Terecht bezweken?
Wooden Watch Men