Suppen door Gent

Soms is er niet meer nodig dan een mail met als subject 'WhatSUP?!' om een dag goed te maken. Die mail bleek namelijk precies wat ik dacht dat het ging zijn. 'Of ik een workshop SUP wilde volgen?' Dat moest #teamdecathlon (indirect via de geweldige mensen van Walkie Talkie) mij geen twee keer vragen. Mijn enthousiasmemeter schoot helemaal in het rood en ik tikte als de bliksem 'Het zal wel zijn!' terug.

SUP staat voor Stand Up Paddling en als je de plank bekijkt zal het je niet verbazen dat deze relatief nieuwe watersport (enfin, toch in België) een spin-off is van surfen.

Als ik het woord surfen hoor overvalt me altijd zo'n dubbel gevoel van goesting om het te leren en een vleugje weemoed, omdat het in mijn hoofd altijd veel mooier is dan het in werkelijkheid op die plank wellicht zou zijn. Maar goed, suppen leek een waardig alternatief om als waterliefhebber eens uit te proberen. In Wales kon je het her en der proberen (maar toen kozen we voor het avontuurlijkere coasteering) en ook in Zeeland zagen we elke dag wel een paar mensen op SUP boards.
I mopperde een eind weg, genre 'waarom mag jij altijd al die leuke dingen doen?'. Als het ook maar iets met water te maken heeft is hij er graag bij, twee dezelfde wij. Tot zijn grote vreugde mocht hij meedoen met de grote mensen en na een halve tocht in een kajak mocht hij eindelijk die plank op. Vervolgens ging hij er eenvoudigweg van door. Niets wiebelen, gewoon gaan. *zucht* Mijn eigen ervaringen waren toch iets minder stabiel.

'Je wil misschien liever eerst vertrekken op je knieën,' raadde de instructeur ons aan toen we nog op het droge stonden, en zo kroop ik letterlijk van de Lievekaai op mijn plank. Die bleek redelijk stabiel. So far so good.




Up next: rechtop staan. Klein stresske - een mens wil niet gelijk het water in gaan - wiebel, wiebel en jup, ik stond er. Oef.

Zoals je kan zien peddelden we midden in de stad - een tochtje van een kilometer of 4 - en ik verzeker u, niemand van het bloggezelschap (met o.a. dailybits, tjoolaard en zofie) had veel zin om van die plank te vallen. Vooràl niet aan een overvolle Graslei waar voorbijvarende motorboten wel voor wat deining zorgden. Iedereen bleef droog, olé, olé. Zijn wij goed of wat?

We deden een route (die kan je bij Herman zien) die we met 'de bootjes' ook al deden. Gent toonde ons dus niet echt iets nieuws, maar niettemin was het superfijn om de stad zo door te varen. Heel ontspannen (op de passage aan de Graslei na dan) en gezellig wat babbelen. Mooi weer, fijn gezelschap... een geslaagde avond.



Toch was ik blij dat ik na anderhalf uur terug vast grond onder mijn voeten had. Suppen is namelijk een stevige workout. De volgende dag was ik gelukkig niet stijf, geen spierpijn in armen, buik of bovenbenen, alleen het plekje boven mijn rechterenkel speelde weer even op, waarschijnlijk van het in bedwang houden van die plank.

"Kopen we er ook eentje?" vroeg I toen we terug naar huis reden. Dit opblaasbare SUP board was snel opgepompt, kan compact opgeborgen worden en heeft alles om een geweldige aanwinst te zijn in ons huishouden, maar met eentje zouden alle waterratten hier niet aan hun trekken komen en om er meerdere aan te schaffen... dat lijkt me nu toch wat boven ons budget. Dan zie ik ons eerder in deze kajak, tochtjes varen met de drie langs mooie kusten, bijvoorbeeld. *droomtevenweg*

Was het dan geen aanrader, dat suppen? Natuurlijk wel! Zeker doen als je de kans hebt!