Dag vijf en geloof het of niet: alweer stralend weer. Voor zij die Wales willen zien en schrik hebben voor een uitgeregende vakantie, kom in het vervolg gewoon met ons mee, afgesproken?
Het is onze laatste dag in de Brecon Beacons en er waren nog een aantal kastelen die we nog niet hadden bezocht.
Raglan Castle ligt op een paar kilometer hiervandaan en stak al even onze ogen uit, want het ligt geweldig mooi te blinken als je er voorbij rijdt. Er eentje van overslaan stond niet op de planning van de zonen, die ons blijven verbazen met hun enthousiasme voor het verleden.
De oudste had het alweer goed uitgezocht en een app gedownload waarmee je in ware Pokemonstijl draken kon vangen. Het hield de drie ruim anderhalf uur zoet en vreemd genoeg waren het alweer wij, de volwassenen, die het wel gehad hadden na zo lang rondlopen, bordjes lezen en fotograferen. We gingen voor
bankjezitten, terwijl we de drie om de zoveel tijd van toren naar toren zagen lopen, ondertussen toch een beetje gefrustreerd, omdat de twee laatste draken onvindbaar bleken. Na toch wel behoorlijk wat aandringen van onze kant en de belofte dat we ook
Caernafon en
Harlech Castle gaan bezoeken - waar er, u raadt het al, ook draken kunnen worden gevangen - konden we doorrijden naar de volgende bestemming.
Skenfrith Castle ligt in een piepklein dorpje dat je langs kilometerslange kleine, slingerende wegjes bereikt. Er blijft niet veel van het kasteel over, maar de jongens ontdekten water achter het kasteel en dat bleek de ideale picknickplek.
Van daar ging het naar
Grosmont Castle, waar we even moesten halt houden bij een telefooncel (enter de obligate
rodetelefooncelfoto) en waar ik vervolgens aangevallen werd door een kleine keffer die het op mijn enkels had gemunt met enkele stevige uithalen en bijna vastbijten tot gevolg. En een overload aan excuses van de eigenaars erbij. Geen erg, maar wel jammer dat de hondenschuwe dochter - die veilig op een hoge muur zat - alles had gezien en dat incident droeg stevig afbreuk aan ons credo '
je hoeft geen schrik te hebben van honden' en 'honden vallen nooit zomaar iemand aan' waar wij haar in dit hondengekke land dagelijks mee om de oren slaan. Gelukkig was de hond op de boerderij zo aaibaar als wat, dus wat de combinatie dochter + honden betreft staan we geen stap verder.
Maar Grosmont: doen! Het is een 'kleintje', maar het ligt geweldig, er blijft genoeg van over om het je levendig voor te stellen en waarachtig, de drie waren het nog altijd niet beu. Ik denk dat we ondertussen wel kunnen stellen dat we ze op 14, 12 en 9 ongeveer alles kunnen voorschotelen. Bitter weinig gezaag over de planning, al helpt het weer ook wel een handje om het aangenaam te houden.
De rest van de dag brachten we op de boerderij door. Braambessen plukken, de pony's strelen, het paard bezoeken en eindeloos lang Itsy, de hond, strelen. Praatjes maken met de oma, hier, met de dame die de pony's verzorgt, ons erover verbazen dat de kinderen ongeveer alles begrijpen en zelfs al iets antwoorden, spelletjes spelen, de route voor morgen uitstippelen, en inpakken, want morgen verhuizen we en trekken we naar het noorden.
Wales 2017 tot nu toe:
·
Chepstow Castle & Tintern Abbey
·
The Black Mountains, Llanthony Priory en Longtown Castle
·
De mijnen van Blaenavon
·
Talybont waterfalls horseshoe walk & Tretower Court
Van
hier kan je navigeren naar alle Welshe avonturen uit 2015.