In de aanloop naar Open Bedrijvendag (nu zondag, 1 oktober) werd ik uitgenodigd om Vondelmolen te bezoeken. Aangezien peperkoek hier tot de standaard ontbijtmogelijkheden behoort moest ik niet lang nadenken voor ik gretig ja zei. Bedrijfsbezoeken zijn, nog los van de - in dit geval - heerlijke geur in de fabriek, gewoon ook razend interessant. Al helemaal als gepassioneerde mensen met plezier hun dagelijkse werkvloer aan je voorstellen. Dat we er niet erg flatterend bijliepen nam ik er graag bij. Het productieproces om tot die heerlijke peperkoek te komen is namelijk fascinerend en het verhaal van de familie Borms hartverwarmend.




Op deze Open Bedrijvendag staan bedrijven met een lange geschiedenis in de kijker. Vondelmolen past met zijn 150 jaar mooi in het rijtje. Het bedrijfsbezoek is niet geleid, maar infoborden geven je de nodige uitleg en je vindt er vast wel een medewerker bij wie je met je vragen terecht kan. Want ja, waarom moet dat moederdeeg alweer een week rusten? En zijn jullie er wel zeker van dat het niet zo goed smaakt als het er uit ziet?







Zin in een kijkje achter de schermen? Schrijf je dan in via de www.vondelmolenfeest.be. Je kan de fabriek bezoeken, maar er is ook ruimte voor herinneringen ophalen in het stuk dat de geschiedenis van Vondelmolen belicht. Er zullen roodtrucks aanwezig zijn en zal er peperkoek kunnen proeven op een manier die je vast nog niet kende. Kan je er zondag niet geraken en ben je benieuwd naar nieuwe recepten en frisse combinaties? Hier vind je zeker inspiratie.

Is Vondelmolen te ver? Misschien zijn er andere bedrijven die je aandacht trekken. Je vindt het volledige overzicht hier.

Wales, dag 6: Watervallen en een zee, meer moet dat niet zijn

Op dag 6 lieten we de boerderij en 'onze' hond achter en reden we richting kust. Over die 200 kilometer deden we toch wel een uur of drie. Het was al middag toen we bij de Dolgoch Falls aankwamen. Het moet onze geluksdag geweest zijn, want nadat we gisteren al ons geld aan het tanken hadden uitgegeven (omdat het machine out of order was) en nu dus kleingeldloos aan de Pay & Display ticketmachine stonden bleek er al een ticket uit te steken. Even rond ons gekeken, maar er was niemand in de buurt. Wat een meevaller! Wij blij, want anders hadden we ofwel het risico moeten nemen om niet te betalen ofwel waren we moeten terugkomen om de watervallen een andere keer te bekijken.

Maar onze magen knorden ondertussen al stevig en we zochten een picknickplekje uit bij het railway station. Uiteraard bleven we kijken tot de (mini) stoomtrein passeerde. Ik geloof dat iedereen een beetje teleurgesteld was, want hadden we geen échte trein verwacht? Ja, toch?



Gelukkig stelden de watervallen allerminst teleur. De lower falls waren al zo krachtig dat we binnen de kortste keren helemaal nat waren van de spray. Trek je hoger naar de upper falls, dan kom je nog een hele resem kleinere watervallen tegen. Hier was het ook rustiger, want de lager gelegen falls zijn duidelijk een populaire bestemming.
Ik experimenteerde een beetje met lange sluitertijden. Niet helemaal overtuigd van het resultaat, maar het was een goede oefening en ook zonder statief gaf het toch een redelijk deftig resultaat.





We waren allemaal een beetje weg van het bos. Zoveel mos, stenen om op te klimmen, overal water... We hoorden deze keer niemand klagen over de afstand die we moesten stappen.






Omdat ons parkeerticket maar 2 uur geldig was moesten we wat voortmaken. We hadden zelf niet verwacht dat we daar zo lang zouden blijven, maar wil je alles rustig bekijken en wat blijven pleisteren bij de vele stroompjes, dan is twee uur snel om.

Ons nieuwe huis lag dicht bij de zee en aangezien het nog maar halverwege de middag was en - ja hoor - stralend weer, reden we nog even door naar Tywyn. We waren een beetje op ons hoede, en klaar om er een soort Blankenberge aan te treffen, maar dat was allerminst het geval. Het is gericht op toerisme, maar het overheerst allerminst.

Er stond een enorm krachtige wind, dus het was rillen en van zwemmen kwam al helemaal niets in huis. Van stenen gooien en kastelen bouwen daarentegen des te meer.









Ons nieuwe huis is trouwens een dikke aanrader. We wonen tijdelijk in een (verbouwde) kerk. Ik zou het zo aanraden, maar het is helaas verkocht. Wij zijn de laatste huurders. Het is een beetje vreemd, want ook het derde huis dat we boekten werd tussen het boeken en onze vakantie verkocht. Daardoor gaan we nu een paar dagen kamperen en ik moet toegeven dat dat toch wel wat stress met zich meebrengt, vooral dan omwille van het weer. But for now: this is our church.




Wales 2017 tot nu toe:
· Chepstow Castle & Tintern Abbey
· The Black Mountains, Llanthony Priory en Longtown Castle
· De mijnen van Blaenavon
· Talybont waterfalls horseshoe walk & Tretower Court
· Drie op een rij: Raglan Castle, Skenfrith Castle & Grosmont Castle

Van hier kan je navigeren naar alle Welshe avonturen uit 2015.

Wales, dag 5: Drie kastelen die niet vervelen

Dag vijf en geloof het of niet: alweer stralend weer. Voor zij die Wales willen zien en schrik hebben voor een uitgeregende vakantie, kom in het vervolg gewoon met ons mee, afgesproken?



Het is onze laatste dag in de Brecon Beacons en er waren nog een aantal kastelen die we nog niet hadden bezocht. Raglan Castle ligt op een paar kilometer hiervandaan en stak al even onze ogen uit, want het ligt geweldig mooi te blinken als je er voorbij rijdt. Er eentje van overslaan stond niet op de planning van de zonen, die ons blijven verbazen met hun enthousiasme voor het verleden.





De oudste had het alweer goed uitgezocht en een app gedownload waarmee je in ware Pokemonstijl draken kon vangen. Het hield de drie ruim anderhalf uur zoet en vreemd genoeg waren het alweer wij, de volwassenen, die het wel gehad hadden na zo lang rondlopen, bordjes lezen en fotograferen. We gingen voor bankjezitten, terwijl we de drie om de zoveel tijd van toren naar toren zagen lopen, ondertussen toch een beetje gefrustreerd, omdat de twee laatste draken onvindbaar bleken. Na toch wel behoorlijk wat aandringen van onze kant en de belofte dat we ook Caernafon en Harlech Castle gaan bezoeken - waar er, u raadt het al, ook draken kunnen worden gevangen - konden we doorrijden naar de volgende bestemming.










Skenfrith Castle ligt in een piepklein dorpje dat je langs kilometerslange kleine, slingerende wegjes bereikt. Er blijft niet veel van het kasteel over, maar de jongens ontdekten water achter het kasteel en dat bleek de ideale picknickplek.






Van daar ging het naar Grosmont Castle, waar we even moesten halt houden bij een telefooncel (enter de obligate rodetelefooncelfoto) en waar ik vervolgens aangevallen werd door een kleine keffer die het op mijn enkels had gemunt met enkele stevige uithalen en bijna vastbijten tot gevolg. En een overload aan excuses van de eigenaars erbij. Geen erg, maar wel jammer dat de hondenschuwe dochter - die veilig op een hoge muur zat - alles had gezien en dat incident droeg stevig afbreuk aan ons credo 'je hoeft geen schrik te hebben van honden' en 'honden vallen nooit zomaar iemand aan' waar wij haar in dit hondengekke land dagelijks mee om de oren slaan. Gelukkig was de hond op de boerderij zo aaibaar als wat, dus wat de combinatie dochter + honden betreft staan we geen stap verder.



Maar Grosmont: doen! Het is een 'kleintje', maar het ligt geweldig, er blijft genoeg van over om het je levendig voor te stellen en waarachtig, de drie waren het nog altijd niet beu. Ik denk dat we ondertussen wel kunnen stellen dat we ze op 14, 12 en 9 ongeveer alles kunnen voorschotelen. Bitter weinig gezaag over de planning, al helpt het weer ook wel een handje om het aangenaam te houden.








De rest van de dag brachten we op de boerderij door. Braambessen plukken, de pony's strelen, het paard bezoeken en eindeloos lang Itsy, de hond, strelen. Praatjes maken met de oma, hier, met de dame die de pony's verzorgt, ons erover verbazen dat de kinderen ongeveer alles begrijpen en zelfs al iets antwoorden, spelletjes spelen, de route voor morgen uitstippelen, en inpakken, want morgen verhuizen we en trekken we naar het noorden.

Wales 2017 tot nu toe:
· Chepstow Castle & Tintern Abbey
· The Black Mountains, Llanthony Priory en Longtown Castle
· De mijnen van Blaenavon
· Talybont waterfalls horseshoe walk & Tretower Court

Van hier kan je navigeren naar alle Welshe avonturen uit 2015.