De titel mag dan wel wat lang zijn uitgevallen, maar gezien dat hier nogal een issue is (tips altijd welkom!), is dat wel gepermitteerd.
Wat voorafging
1. O was jarig, maar door alle eind-van-het-schooljaar festiviteiten en enkele moeders die duidelijk beter georganiseerd waren dan yours truly en hun dochters verjaardagsfeesten in O haar verjaardagsweekend planden, viel de verjaardag van onze 12-jarige een beetje tussen de plooien. Ik voelde mij daar eigenlijk niet goed bij, dus ik plande op het einde van vorig weekend nog een verrassingsuitstapje dat helemaal tegenviel, omdat het kind geen zin had na een weekend van hot naar her en deze moeder duidelijk te hard haar best wou doen. Resultaat: bleiterij.
2. Sinds enkele maanden staat er geen limiet meer op de schermtijd van de oudste(n). Nu ze allebei een telefoon hebben valt het ons moeilijk om dat binnen de perken te houden. O luistert nog behoorlijk, de puber doet gewoon zijn eigen ding. Dat leidde tot 'telefoon confiskeren na 22.30 tijdens de toetsen' en daarmee gepaard enkele pittige confrontaties, want ja, welke moeder doet haar kind nu toch zoveel onrecht aan?
3. Ik zag mezelf nooit als 'een kampeerder' wegens een beetje allergisch aan campings (Camping Cosmos deed daar zeker niet veel goed aan) en het gebrek aan deftig materiaal, maar nu ik al een paar keer de geneugten van het wildkamperen heb mogen ontdekken ben ik helemaal verkocht. We investeerden ondertussen al aardig in degelijk materiaal, Decathlon hielp een handje en we hebben de beste vrienden van wie we van tijd tot tijd ook iets mogen lenen.
Het Plan
Voor O haar verjaardag regelde ik kaartjes voor Onderstroom, een (straat)theaterfestival in Vlissingen. O is nogal fan van BOT en mocht al mee naar Amsterdam en Nijmegen. Ik wilde de nacht doorbrengen op een paalkampeerplek op de Belgisch-Nederlandse grens. Het leek ideaal, maar met de regels rond paalkamperen in het achterhoofd (maximaal drie tenten o.a.) was het toch een beetje spannend. De Boulevard van Vlissingen en 'kijk eens allemaal naar mij!' *zucht* Al een geluk dat iémand toch soms nog eens een effort doet om iet of wat deftig te kijken.
Onderstroom
Hét doel van Onderstroom was zonder meer BOT, maar we waren nog geen vijf minuten binnen de hekken van het Festivalhart of de drie werden al aangesproken door een goochelaar die hen enkele trucjes wilde leren. We waren vertrokken! De goochelaar leerden hen trucjes met elastiekjes en blaadjes papier. Heel eenvoudig allemaal, maar toch pretty impressive. Daarna wandelden we de Boulevard af en pikten hier en daar een stukje straattheater mee. 
En dan was het eindelijk tijd voor BOT! Deze keer speelden ze hun nieuwe voorstelling, LEK. Soms hevig, dan weer ingetogen. Ingenieus, geniaal, soms geweldig confronterend, en o zo mooi. Ik kreeg er kippenvel van en dat lag heus niet aan de kilte in het vervallen Hotel Brittannia. Als je de kans hebt, zeker gaan kijken (op de zomer van Antwerpen, bijvoorbeeld).
Paalkamperen Altijd een beetje spannend, dat paalkamperen. Niet dat ik zo'n expert ben, maar dat je niet op voorhand kan inschatten of je wel een plekje hebt, dat deed mijn kinderen vreemd opkijken. "Hoezo, je weet niet of we gaan kamperen of niet?" Als backup plan had ik nog het adres van een andere paalcamping op zak, helaas wel enkele tientallen kilometers verderop. Een ander alternatief was om aan te kloppen bij een boer en te vragen naar een wei. Het bleek gelukkig allemaal niet nodig. We liepen eerst het hele eind - paalcampings liggen namelijk niet langs een openbare weg, wel langs een wandelpad - om te kijken of er nog andere tenten stonden. Er stond er eentje (hoera!) en zo holden we op een drafje richting auto om alle spullen op te halen. Het moet gezegd: ik heb enorm behulpzame kinderen als het over kamperen gaat. Misschien hielp het ook wel dat de magen knorden en dat er geen andere verleidingen waren. Een tent opzetten en jezelf installeren is blijkbaar toch een belevenis voor deze stadsmussen. Ik had natuurlijk ook een slechtere plek kunnen kiezen dan dit: 
Na het eten speelden we een spelletje (Doble) waarbij O zich werkelijk tot Queen van Doble kroonde. Zelfs met extra kaarten als achterstand won ze ieder spelletje. Daarna speelden we - hou u vast - drie uur 'raad-eens-aan-wie-ik-denk?', allemaal knus opeen in 1 tweepersoons Fresh and Black tentje. Uiteraard namen we een obligate selfie en keken we ook een paar keer bewonderend naar de maan en de reflectie in het water.
De volgende ochtend werden we uit onze tent gehaald door de warmte. Hoewel het nog goed donker was in onze tenten, had de zon ook al een paar uur haar werk gedaan en was het al behoorlijk heet.
Opruimen ging als niets. Iedereen droeg zijn steentje bij en in the end hoefde ik zelfs niet eens iets te dragen. Wat een gemak, zo'n drie pakezeltjes!
Paalkamperen Praktisch
Eigenlijk is er niet zoveel aan. Je zoekt een plek uit en je gaat kijken of er plaats is. Het is jammer dat vrij kamperen op zo weinig plaatsen is toegestaan, want zo eens 24 uur weg van de wereld is best aan te raden.
· In België vind je kampeerplekken via Bivakzone.
· Voor Nederland worden alle sites bijgehouden door Staatsbosbeheer.
· Afhankelijk van de locatie zijn er een aantal regels. Vaak mag je maar maximum 3 tenten opzetten, voor maximum 10 personen.
· In Wallonië mag je meestal niet langer dan 1 nacht blijven, of moet je tent opgeruimd zijn tussen 10 uur en 16 uur. Kijk zeker de voorwaarden na.
· Op onze locatie hing er een bordje met wat mocht en wat niet en werd er gewaarschuwd dat er ook 's nachts werd gecontroleerd of er niet teveel tenten stonden. Een extra reminder voor zij die denken 'oh, maar dat ziet toch niemand?' *kuch*
· Vaak is er een picknickbank, een vuurput of een waterpomp. Bij ons mocht er geen vuur worden gemaakt en de waterpomp bleek gesloopt. Van de picknickbank hebben we dubbel en dik genoten.
| 
