Op voorhand hadden we uiteraard al eens gekeken wat we wilden bezoeken. Met het weer in gedachten zijn backup plannen waar een dak involved is altijd handig. Veel monumenten - voornamelijk die zonder dak - zijn gratis te bezoeken. Grotere kastelen of abdijen kosten snel £15-£20 voor een gezin. De keuze voor een jaarabonnement van £73 was dus snel gemaakt. We maakten ons ter plaatse lid, waardoor we om de een of andere reden nog een korting van £10 kregen. En of we van ons lidmaatschap gebruik hebben gemaakt!

Chepstow Castle was op papier een vraagteken wegens 'zaterdag en mogelijks heel druk' en 'misschien toch niet zo de moeite', maar dat laatste moet ik echt wel herzien. De drie gaven allemaal - los van elkaar - aan dat het een 'heel leuk kasteel' is en zo'n spontane commentaar is voor ons toch wel dé graadmeter van een geslaagd bezoek. We dachten bovendien dat 2 uur héél ruim zou zijn voor een kasteelbezoek en ook dat bleek een beetje een misrekening. Onze twee uur waren zo om en dan hadden we zelfs de demonstratie van de valkenier nog gemist. Achteraf bleek ook dat er een app was waarmee je draken kon vangen à la Pokemon en volgde een smeekbede om Chepstow nog eens opnieuw te bezoeken. Als dat geen reclame is voor een kasteel, dan weet ik het ook niet meer.
Van Chepstow Castle zijn best nog wat torens en muren overeind gebleven waardoor het een ware speeltuin was voor kinderen die graag torens, trappen, wallen en donkere gangen ontdekken.















Op de middag stonden we terug aan de auto en nadat de magen waren gevuld schotelden we de jeugd de volgende 'attractie' voor: Tintern Abbey. Hoog op het lijstje van de volwassenen. Met aarzelend instemmend geknik en de voorwaarde dat ze daarna de rest van de dag op de boerderij mochten doorbrengen gingen ook de kinderen akkoord en reden we richting Tintern.


Omdat het nog relatief 'op de middag' was viel het qua volk nog wel mee, maar echt aangenaam is dat niet met al die fotograferende medemensen *guiltyascharged*. Anyhow, de abdij zelf is wel de moeite, al moest ik wel even wennen aan de stralend blauwe hemel in plaats van de grijze wolken die ik had verwacht. Maar zullen wij klagen over het weer? Neen, allerminst.




Tintern Abbey is impressionant. Zo enorm groot en hoog dat zelfs de kinderen er een opmerking over maakten.





Met sommige mensen kan je niet anders dan lachen. Vooral als ze hun droom van 'ik wil acteur worden en Orlando Bloom ontmoeten en een elf spelen' heel serieus nemen en ongevraagd een performance weggeven als ridder(standbeeld) of als monnik.




Terwijl wij rondkeken, liepen zij zelf rond om alles te ontdekken. Soms kwamen ze uitleg vragen, vaak ook niet. En toch pikken ze heel veel op. We willen hen niet overladen met informatie, zodat het toch nog leuk blijft.




We hadden een barn geboekt niet ver van Raglan, dicht bij de grens met Engeland. Een interessante streek voor wie van wandelen en een fikse portie geschiedenis houdt. De barn lag een heel eind van de bewoonde wereld. We reden kilometers langs kleine single track wegjes met hoge hagen ernaast en hoopten vurig op zo weinig mogelijk tegenliggers. We vonden het met onze ogen dicht, ondanks de waarschuwingen van de eigenaar dat bijna iedereen bij de buren belandt, een paar kilometer verderop. Lang leve maps.me! De telefoons hadden geen ontvangst, maar er was wel wifi, zodat er nog contact was met het thuisfront en we om de zoveel uur het weer konden checken, ook al veranderden de voorspellingen terwijl je erop stond te kijken...
De jongens waren in de wolken met de hond die een absolute schat bleek en zelfs de dochter voorzichtig voor zich wist te winnen, ook al was er na 2 minuten al een incident met een gillend kind die de lieve hond op hààr plaats in de auto aantrof, terwijl iedereen aan het uitladen was. Wij lachen, zij net iets minder. Er waren ook twee ondeugende pony's, Merry en Pippin, een paard in de wei, gekke schapen en koeien die impressionant langs het hek draafden.








I en ik sliepen de eerste nachten in de tent. Bedden genoeg in de barn, maar alles is 1 grote ruimte en we wilden iedereen wat ruimte geven (en stiekem vinden we het gewoon ook leuk om in een tent te slapen, op dubbele matjes, hoera!).
Gaan slapen met zo'n uitzicht en tegelijk de hond aaien, wat kan een mens meer wensen van een vakantieplek?
