Wales, dag 8: Friog

·Save the best for last zei ik gisteren. Friog. Ik durfde bijna niet te gaan kijken uit schrik om teleurgesteld te zijn, maar het was een moetje, dus sleepte ik na het avondeten iedereen mee naar de oude steengroeve in Friog, waar het water azuurblauw is en ijskoud. Het internet wist te vertellen dat je het best 's avonds gaat, omdat het overdag nogal een toeristische trekpleister is waar gezinnen de dag doorbrengen en dat wilde ik absoluut vermijden. We waren er al eens gestopt en de auto's stonden toen inderdaad in een lange rij langs de weg. Vanavond was er niemand. De wandeling ernaartoe is nog een stevige klim, maar niet onoverkomenlijk (en ook niet gevaarlijk) en absoluut de moeite als je graag op niet-evidente plekken komt. De zon zakte snel en maakte de plek wat creepier dan goed was. Ik was ook niet helemaal op mijn gemak met drie kindertjes op sportschoenen (de stapschoenen waren we thuis vergeten) en zag er in gedachten al eentje over de rand naar beneden tuimelen.
·



Ik wist dat je ook in de groeve kon zwemmen, dus ergens moest er een weg naar beneden zijn, alleen vonden we die niet meteen. Tot we weer naar beneden wandelden en de jongens een oude spoortunnel vonden die naar het water leidt. De schoenen moesten er wel voor uit, en op onze blote voeten baanden we ons een weg door de donkere tunnel. Spannend en ook koud! Maar aaaah, wat zalig. Zwemmen zat er niet meer in, want de zon was al te veel gezakt om het water nog op te warmen, en ik zei het al, creepy en zo en niet helemaal op mijn gemak (wat gek is, en zo ongewoon dat ook de kinderen er een opmerking over maakten).